Члены Демократической культа Азербайджана со Сталиным.

Английская версия этой статьи от mehrazar на Северн Здесь Или Здесь.

Недавно Motallebi Ручка Карачая Али мир Le – Один из известных Пан ترکیستهای – Сайте проанализировали спрос гражданина опубликованные کشتگان دروغینی статистические данные о количестве культ показывает обеспечить Азербайджанской Демократической. О сайте и его производительность, гражданин ранее Espahbod статью здесь Я опубликовал.

Trkystha, почти все нити истории, культуры, Знаменитости и национальные награды на количество слов и глаголы в турецкой и населения области контрафакции бюджета провинции ترکزبانان и torkzaban и это не первый случай جعلیاتشان, конечно не будет слишком آخرینش. Но он сказал, что тысячи членов культа были убиты Mein иранского правительства, демократы, которые должны выходить за рамки جعلیاتشان прежде чем он ответит.

Тот факт что Советского Союза, демократический Азербайджан и Курдистан для культ фрагментации, прямой и ваши руки, не на лицо, которое носит. (Чтобы узнать больше Смотреть на эти документы)
Когда азербайджанский культ во главе с Джафаром Пишехом, во-первых, советские войска поддерживали иранские войска для разоружения, а затем арестовали и убили. Это был вопрос времени, когда даже пуля от иранских сил выстрелил в членов культа.

Например, резня трехсот человек культом народа Ирана и Азербайджана, и это было задокументировано аятоллой Мойтахеди Табризи и другими..

Профессор Хамид Ахмади написать пишет:

Такая ситуация произошла в нападении на культ Фадайян Халк и армейские центры Ирана в Азербайджане, и до того, как какая-либо из армий была убита армией, десятки гражданских лиц были убиты демократом Фадайян Халк. Например, жестоким убийством около трехсот иранских людей был назван демократический культ Фадайян Халк, который спровоцировал многих жителей Табриза и Азербайджана, и некоторые свидетели-свидетели упомянули об этом.(D. k.: Аятолла mojtahedi, кризис, میرزاعبدالله(Воспоминания о аятолла mojtahedi Тебризи)Расул Джафариян, ООН, p 138-238). Убийство народа Занджан является хронометражем по всему городу Голам яхья Даньян.(В связи с событиями в Занджане Р.К.: То же самое, р 62-63 И 301-302).

Тогда смотрите Современное правительство и иранские этнические группы От Хамида Ахмади.

"С. Кенугтедди Вестник" на 7 декабря 1945 Запись запись:

Обама отчитался о гибели афганских мирных жителей на северо-западе. И иранское правительство потребовало доступа в районы, оккупированные советскими войсками, для рассмотрения жалоб людей. Члены Демократической партии вторглись в солдат в Сарабе и убили 22 жандарма и двух полицейских. Об этом сообщает Радио Табриз.. Еще шесть человек были убиты в Маране в центре Табриса и российской границы, а также начальник радиополиции Табриз погибли в ходе другого инцидента.. По словам главы местного суда и начальника полиции, в конфликте с Марандом погибли. В Табризе, столице Азербайджанской области, Шоргаран намеревался занять военный центр, столкнувшийся с сопротивлением губернатора народа, который недавно добрался до губернатора Табриза..

Интересная вещь, что большой сторонник культа – Мир Джафар Багов – Семьдесят тысяч убитых.

В первые годы 1940 Тысячи азербайджанцев погибли в результате чистки погибших. Интеллектуалы были втянуты в почву и кровь как социальная сила, а элитная гвардия Коммунистической партии была уничтожена.)Исторический словарь Азербайджана, Азиатские/океанские исторические словари; Нет. 31 По Светоховски, Тадеуш Публикация: Ланхэм, Md. Пугало Пресс, 1999)

Интересно в этом направлении то, что в переписке ремесла и маниакальным ремеслом речь идет о такой работе, как «Леново зрячий отец и его возлюбленная»..

Азиз ве Мехрабаан атаамиз Мир-Джа 'далеко Баагеров! Шомаалиндан Айрилмааз Бирхасе холаран джоноби Аазарбаайджаан Халги, Доньянин Бутон Халг-лари Кими омидгозоони буйок Советская Халгина ве Советская Долатина Тикмисдир "( Д-р Enayatollah Реза. Опубликовано “Иранзамин Издательский”, Тегеран, 1360, Pp. 211-227)

Следует отметить, что название «южного Азербайджана» для исторического Азербайджана (Область, которая была названа в прошлом Atropacen) Предназначен для разбора Ирана. Следует понимать, что Азербайджан является персидским/английским термином (турецкий) И не имело этнического значения до двадцатого века.. И люди не все остались, но иранцы и их жизнь, и я и живут в этом районе.. Как будто это законно, мы также можем назвать Азербайджанскую Республику, «южную Корею» или «Восточную Армению» и «Северный Талестан».. Важным моментом является то, что название Atropapan/Atpapshake используется еще до того, как турецкий народ в мире появляется в Иране для Азербайджана..

Как статья, после того как советско-демократический культ Ирана атаковал иранские войска и убил иранских воинов, яростное противостояние между иранской армией и вспыхивает культом, культ демократов и своих защитников в Советском Союзе никогда не выражал сожаления для убийства иранских воинов..

В последнее время писатели Пана ушли, чтобы пожертвовать собой, утверждали, что, когда иранская армия вновь контролирует регион, сотни тысяч были убиты в Табризе. В отличие от нескольких случаев геноцида, совершенных турками, таких как монгольское вторжение в могул (Что большинство солдат покидали) И убийство армян/ассирийцев/греков в руках турецкой армии, такие заявления не были от Pan Trkystha о геноциде местных иранцев от арабов..

«Switcher», который является одним из эйрдан Азербайджана, говорит:

Изменив условия, русские были вынуждены принять их представления о раннем Иране.. Тема Ирана превратилась в один из споров холодной войны, и на нее сильно давят западные державы. Советские войска в году 1946 Отступили. Автономная Республика[Азербайджан] به فاصله کوتاهی پس از آن سقوط کرد و اعضای فرقه از ترس انتقام ایران به صورت پناهنده در شوروی درآمدند. در تبریز، انبوه مردم که به تازگی سقوط جمهوری خودمختار را جشن گرفته بودند، حالا آماده استقبال از سربازان ایرانی می شدند و دانش آموزان آذربایجانی به صورت عمومی کتابهای خود را به زبان محلی [Азербайджанский] به آتش می کشیدند. انبوه مردم به صورت آشکار آمادگی پذیرش یک حکومت منطقه ای با گرایش تجزیه طلبی را نداشتند. (Swietochowski, Tadeusz 1989. “Islam and the Growth of National Identity in Soviet Azerbaijan”, Kappeler, Andreas, Gerhard Simon, Georg Brunner eds. Muslim Communities Reemerge: Historical Perspective on Nationality, Politics, and Opposition in the Former Soviet Union and Yugoslavia. Durham: Duke University Press, pp. 46-60.)

«سوییتوچوفسکی» مجددا (در یک نوشته حامی جمهوری آذربایجان) Пишет:

ژنرال علی رزم آرا خطاب به سربازانی که وارد آذربایجان شدند، ادعا کرد که آنها روح ایران را بر ملت بازدمیدند و زین پس سالروز واقعه را باید با رژه ارتش گرامی بدارند. با همه محاسبات، اشتیاق مردم [Азербайджан] در خوشامدگویی به ارتش ایرانی حقیقی است. در این میان بسیاری بودند که یک سال پیشتر هم مشتقانه ترقی دولت پیشه وری را گرامی می داشتند. این تغییر نه فقط به علت رهایی از چنگال دموکراتها بلکه به سبب خشونت غیرقابل کنترل هواداران رژیم ساقط شده [Демократ культ] Был. روسو، محافظه کارانه تخمین می زند که پانصد نفر در دوران بی قانونی تا زمان ورود ارتش ایران کشته شدند. صدها تن زندانی شده یا به دار آویخته شدند. ( Tadeusz Swietochowski, Russia and Azerbaijan: A Borderland in Transition. Нью-Йорк: Columbia. University Press, 1995. pg 154)

به گفته ی پروفسور گری هس:

در یازدهم سپتامبر قوای ایرانی وارد تبریز شد و حکومت پیشه وری به سرعت سرنگون شد. مردم آذربایجان که تهران را به مسکو ترجیح می دادند، حقیقتا از قوای ایرانی مشتاقانه استقبال کردند. شوروی به دلابل متعدد به اعمال نفوذ در آذربایجان (Иран) راغب نبود از جمله اینکه در گرایش مردم به خودمختاری اغراق شده بود و همینطور امتیاز نفت در طولانی مدت برای روس ها اهمیت بیشتری داشت. (( Gary. R. Hess Political Science Quarterly, Vol. 89, Нет. 1 (March., 1974)

هرچند اظهارات این پژوهشگران حایز اهمیت است اما هیچ چیز به اندازه منابع معاصر در چنین موضوعاتی اهمیت ندارد. خوشبختانه مجموعه ای از این اسناد از طریق شبکه اینترنت Доступен.

برای نمونه در تاریخ 17 Декабря 1946 به نقل از رادیو مسکو چنین آمدE:

لندن (اسوسییتد پرس): در روز پنجشنبه رادیو مسکو اعلان کرد که سربازان دولت مرکزی ایران صدها نفر را در استان آذربایجان آماج گلوله قرار داده و همینطور حملاتی را متوجه اتباع شوروی ساکن در مرکز این استان کردند. بر پایه این گزارش سربازان ایرانی توافقنامه نخست وزیر احمد قوام را برای حضور آرام در استانهای همجوار با شوروی را با ورود به این استان، نقض کردند.

در طول چند روز گذشته ششصد دموکرات آذربایجانی کشته شده و سیصد تن در تبریز دستگیر شدند. گزارشها حاکی است که اجساد قربانیان پراکنده و پامال شده است. گزارشگر آژانس خبری روس از تبریز گزارش می دهد: “اشرار مسلح و عناصر ضد شوروی و با پشتیبانی فرماندهی مرکزی ایران برانگیخته شده و نهادها و اتباع روسی را مورد تاخت و تاز قرار می دهند.” این نخستین پخش برنامه عمده ضد دولت ایران پس از حمایت شوروی از حکومت شبه خودگردان آذربایجان است.

هفته ی گذشته این استان موافقت کرد تا پروانه ورود ناظران بر انتخابات را به دولت مرکزی بدهد. حزب دموکرات آذربایجان رژیم نیمه خودمختار آذربایجان را اداره می کرد که اکنون فروپاشیده است.

همانطور که در این گزارش مشهود است، منابع روسی که حامیان فرقه دموکرات و تجزیه طلبان هستند چنین ادعا می کنند که ششصد تن از اعضای فرقه به قتل رسیده و سیصد تن بازداشت شدند.

دولت ایران چنانکه در شیکاگو تریبیون هم اشاره شده است، ادعای روسها را رد می کند. در کنار منابع شوروی و منابع ایرانی، یک منبع انگلیسی هم که در این زمینه احتمالا بیطرف تر است، چنین اعلام می کند:

یک منبع انگلیسی با اشاره به آمار سفارت آمریکا در تهران، آمار کشتگان فرقه دموکرات را 421 تن می داند. گزارش سفارت آمریکا طبقه بندی شده ذیل: wash. Nat. Arch. 891.00/1-1547, 15 Январь 1947 ( Touraj Atabaki, Азербайджан: Ethnicity and the Struggle for Power in Iran, [Revised Edition of Azerbaijan, Ethnicity and Autonomy in the Twentieth-Century Iran] (Лондон: I.B.Tauris, 2000. pg 227)

مشخصا از این موارد به نتایج زیر می رسیم:

• فرقه در سال 1945 به مقامات ایران، پلیس و سربازان حمله کرده و بسیاری را اعدام دسته جمعی کرد. هیچکدام از این اعدامها هم جنبه قومی نداشت کما اینکه اغلب این سربازان که اعدام شدند، ایرانیان آذربایجانی بودند. اما این موضوع به خوبی نشان می دهد که فرقه دموکرات آذربایجان یک تشکیلات صلحجو نبود و تشکیلات مسلح خشنی بود که به وسیله شوروی ایجاد شده و حمایت می شد.
• ارتش ایران که بخش بزرگی از آن متشکل از ایرانیان آذربایجانی بود (برای نمونه شاهسون ها یکی از گروههایی بودند که نقش بزرگی در بازپس گیری زنجان از فرقه داشتند)، قسمتی از سرزمین ایران را که تحت اشغال نوکران شوروی بود، به ایرانیان بازگرداند. و در این میان برخی از اعضای فرقه به سربازان ایرانی حمله کردند و نتیجتا کشته شدند. تمرکز دولت ایران تنها بر روی اعضای سیاسی فرقه بود.
• بسیاری از کتابها و گزارشات نشان می دهند که وضعیت فرقه حتی پیش از آنکه ارتش ایران فرا برسد، توسط مردم تبریز تعیین تکلیف شده بود. باید اشاره کرد که فرقه دموکرات آذربایجان محبوبیتی نداشت و تنها ظرف یک هفته فروپاشید؛ در حالی که که دولت مهاباد به رهبری قاضی محمد توانست مدتها دوام بیاورد.

برای نمونه یکی از ایرانیان وطندوست و اهالی آذربایجان مینویسند:

دائی من که هنوز در قید حیات هستند به عنوان کسی که در جبهه توده ای ها و شاید هم فرقه چی های تبریز بوده و هنوز هم پشیمان نشده که شاید واقعیت را وارونه سازد، کاملا ضد این حرف را میگوید ! کل خشونت از طرف مردم عوام پیش آمد (ایشان حتی خانواده هایی را که دست به خشونت بر ضد فرقه چی ها زدند را هم نام میبرند!) ارتش ایران تنها مدتی در قافلانکوه درنگ کرد – شاید برای اینکه درگیری پیدا نکند – و تاخیر منجر به حمله مردم بر ضد فرقه چی ها شد. بعد از ورود ارتش حتی بعضی از مقامات به اصطلاح دولت محلی ابقا شدند (مثلا دکتر جاوید) و بر عکس دائی من از بد نامی و خشونت افرادی از قبیل غلام یحیی شکایت داشتند که آدم شقه میکرد و دست و پای ژاندارمها را اره کرده بود و مثلا وزیر جنگ فرقه بود. بیسوادی غلام یحیی هنوزهم معروف است.

• احتمالا بر پایه آمار ارایه شده از سفارت آمریکا، تعداد 600 نفر کشته که از جانب شوروی مطرح شده، نادرست است و تعداد کشتگان کمتر ازاین بوده؛ آمار رسمی ارتش ایران هم می تواند مورد نظر قرار گیرد. همانطور که در گزارش 1956 به نقل از شاهدین عینی آمده، بسیاری از اعضای فرقه توسط مردم تبریز مورد انتقام و خونخواهی قرار گرفتند. باید توجه داشت هرگونه گزارشی که متعلق به زمان واقعه و سال 1946 نیست، مانند سال 1949 Или 1950 نمی تواند در مقابل گزارشات و مشاهداتی که درهمان زمان توسط مردم یا رسانه ها ثبت شده، مورد استناد قرار گیرد.
• مطابق با آنچه که آمد آمار 25000 Вверх 100000 نفری کشتگان فرقه که توسط پان ترکیستها ارایه می شود، نادرست است و چنین فهرست و یا قبوری برای این تعداد کشته در جایی وجود ندارد. (البته ممکن است پان ترکیستها در آینده قبوری را هم برای این منظور احداث کنند!) آمار پان ترکیستها برای پراکندن نفرت است و جهد دارند، چنین وانمود کنند که ارتش ایران، ارتشی شیطانی بود که غیر نظامیان بی گناه را کشتار کرد. با سو استفاده از این موضوع که در زبان انگلیسی «ایرانی» را پارسی/پرشین هم ترجمه می کنند، نتیجتا «ارتش ایران» در مواردی «ارتش پارسیان» هم نوشته یا خوانده می شود و پان ترکیستها با تکیه بر آن سعی بر قومی نشان دادن ماهیت درگیری ها در آذربایجان دارند. پان ترکیستها همچنین به مشاهدات عینی اشاره نمی کنند. ارتش ایران به فرقه دموکراتی حمله کرد که در سال 1945 مقامات رسمی و مردم غیر نظامی را با حمایت شوروی آماج قرارداده بود. نتیجتا فرقه دموکرات با دولت ایران در حال جنگ بود و ایران هم با ایشان به عنوان دشمن جنگی و نه یک گروه مخالف عقیدتی برخورد کرد. در واقع یک درگیری نظامی میان دولت ایران و گروه تجزیه طلبی پدید آمد، که توسط شوروی ایجاد و تغذیه مالی شده بود. همانطور که اغلب اجزا ارتش ایران در آذربایجان، آذری بودند، این درگیری هم هیچگونه جنبه تعصب قومی و نژادی نداشت و صرفا در پی اعضای فرقه ای بود که گروهکی معاند و مسلح بودند. فروپاشی سریع فرقه نشان می دهد که مردم عادی از آن حمایت نمی کردند، در عیر اینصورت بدین سرعت از هم فرونمی پاشید.
• مسئله فرقه دموکرات آذربایجان و مشکلاتی نظایر آن، موضوعاتی مربوط به گذشته است و امروز بهتر است به دنبال دوستی و همزیستی مسالمت آمیز میان همه مردم باشیم. با اینحال لازم است بدانیم یکی از راههای ایجاد نفرت قومی، جعل تاریخ است چنانکه پان ترکیستها کوشش می کنند، نشان دهند که بیست و پنج تا صد هزار تن از شهروندان عادی به وسیله ارتش ایران کشته شدند که صحت ندارد.
• پان ترکیستها برای گسترش نفرت به ارایه چهره شیطانی از گروههای دیگر چون ارمنیها یا فارسها (پارسی زبانها) نیاز دارند. در صورتی که تاریخ به خوبی نشان داده که اغوزها (که با مردم ترکزبان ایران که صرفا از طریق زبانی ترکانده شدند، نسبتی ندارند)، ترکمنها و مغولها (اغلب سربازانشان از قبایل ترک بودند) و همچنین تیمور و دیگران، نیمی از سرزمینهای ایرانی همچو سغد، خوارزم، اران و آذربایجان را ترکزبان کردند و میلیونها تن را به قتل رساندند.