Vor ein paar Wochen die Entschließung des Europäischen Parlaments über die Verletzung der Menschenrechte und der Generalversammlung die Vertretern über diese Ausgabe sie Vortrag.

Das Thema der häufigen Menschenrechtsverletzungen im Iran, eine Tatsache ist nicht zu leugnen und fast alle diejenigen, die eine leichte Vertrautheit mit der iranischen Situationsbewusstsein davon und daher die Verurteilung von Menschenrechtsverletzungen im Iran zu haben ist weniger eine Person um die Wunder der WA.. Aber die Unterstützung der Menschenrechte in den letzten Jahren andere Verfahrens- und politischen Aspekte der Gruppen der menschlichen Rechte wie einige angenommen gefunden hat oder politische Institutionen wie das Parlament der Europäischen Union, Vereinigte Staaten Kongreß oder einige europäische lokale پارلمانهای der Prozess zur Erreichung der Ziele Ihres Geistes folgen.

پیشتر مطلبی درباره Kuckuck Zeit نوشتم و اشاره کردم که این فعال تجزیه طلب – که با عنوان مدافع حقوق بشر فعالیت می کند – جلسات متعدد در کنگره آمریکا برگزار کرد و حتی دولت آمریکا هم در حمایت از ایشان، چندین مورد بیانیه داد.

خانم زمانی مدعی بود که در ایران، جوانان آذربایجانی به علت صحبت کردن به زبان ترکی در زندان هستند و یا اینکه تکلم به ترکی در ایران ممنوع است. این ادعا و ادعاهای از این دست تا کنون بارها از طریق رسانه های خارج از کشور، برخی فعالین حقوق بشر و حتی «ان جی او» هایی مانند عفو بین الملل – که جاسوسان آذربایجانی را زندانی سیاسی جا می زنند – بازتاب داده شده است.

اخیرا در پارلمان اروپا هم مطالبی کاملا مشابه ادعاهای ایشان ایراد شد. مثلا یکی از نمایندگان خواستار «حق تکلم به زبان محلی برای اقلیت های ایران در محافل عمومی یا خصوصی» شده بود؛ در صورتی که هر کس با شرایط داخلی ایران اندک آشنایی داشته باشد به خوبی آگاه است که اساسا چنین محدودیتی وجود ندارد که پارلمان اروپا خواستار لغو آن باشد. دیگری ادعا می کرد که اگر شما بخشی از اقوام ایرانی باشید ممکن است به زندانهای طویل المدت محکوم شوید و دستگاه قضایی ایران کاملا بر ضد قومیت های ایرانی عمل می کند! همو مدعی بود که «کیفیت آموزش» در مناطقی که اقوام ایرانی حضور دارند یبسیار بدتر از مناطق فارس زبان است. در صورتی که می دانیم مناطق فارسی زبان فقط تهران نیست و کیفیت آموزشی در مناطقی مانند استان بوشهر یا خراسان جنوبی و مناطق مرکزی ایران هم با مناطقی همچو آذربایجان اساسا قابل مقایسه نیست.

نماینده دیگری ادعا می کرد که جمعیت پارس ها در ایران تنها 50 درصد از جمعیت کل ایران است. این موضوع علاوه بر اینکه صحت ندارد (جمعیت پرشین حتی بر طبق سی آی ای فکت بک 61 درصد کل جمعیت ایران است^I ) بخوبی نشان می دهد که این نمایندگان چه اهدافی را در پس ذهن خود دارند و برای چه منظور دندان تیز کردند.

این نماینده همچنین عنوان می کرد که بر طبق توییتر و فیس بک، پانزده نفر از اعراب خوزستانی در تظاهرات سال گذشته کشته شدند! که شاید اگر این نماینده محترم و همکارانش، منابع خبری شان را برای تصویب قطعنامه حقوق بشر، از توییتر، فیس بک و شبکه های اجتماعی – که خودشان اذعان دارند تنها منابعشان است – به منابع مستند تری ارتقا می دادند، کمتر شاهد گرفتاریهای اینچنینی می بودیم.

در هر صورت آنچه اظهر من الشمس است، حقوق انسانها صرفا تا آنجا اهمیت دارد که بتواند درگیریهای قومی راه بیاندازد و آن عده که در تظاهرات پس از تقلبات انتخاباتی دستگیر شدند و مورد شکنجه و هتک حرمت قرار گرفتند چندان مد نظر نیستند. چنانکه اگر حقوق بشر با منافع ملی هم تناقض پیدا کند اساسا موضعیت ندارد.

در شرایط کنونی که آمریکا،^II اسراییل و برخی کشورهای اروپایی در آذربایجان و کردستان مشغول براه انداختن جنبشهای تجزیه طلبانه هستند، چنین اظهارات نادرستی هم نباید اسباب حیرت باشد. اما آنچه این دولتها در نظر نمی گیرند اینکه اساسا گروههای کوچک تجزیه طلب در ایران امکان ایجاد تحولات بزرگ را ندارند و اینطور ماجراجویی های این دولتها قطعا بی هزینه نخواهد بود بلکه نهایتا به سلب اعتماد ملت ایران و رویارویی ایرانیان با ایشان منجر خواهد شد.

Der Schutz der Menschenrechte im Iran und in alien Informationsdienste

موضوع حمایت از حقوق بشر از یک جهت دیگر هم حایز اهمیت است که تا کنون کمتر به آن پرداخته شده. در سالهای اخیر نظام اسلامی تقریبا هیچ صدای مخالفی را تحمل نکرده و هر کدام از گروهها یا شخصیتهایی که به نوعی می توانستند در فضای سیاسی یا اجتماعی ایران نقشی بازی کنند، پیشتر تحت بازداشت یا سرکوب شخصی و گروهی قرار گرفتند. بدیهی است یکی از راههای مشروع برای ارتباط با گروههای مختلف سیاسی و کسب اطلاعات دقیق از شرایط اپوزیسیون داخلی ایران، همان عنوان حمایت از حقوق بشر است.

حقوق بشر دقیقا همان چیزی است که تمام اپوزیسیون ایرانی به آن نیاز دارد. مع الوصف طبیعی است که برخی از فعالین حقوق بشر هم علاوه برفعالیت حقوق بشری کار اطلاعاتی کنند و با توجه به اینکه زندانیان سیاسی و خانواده آنها در بدترین و آسیب پذیرترین شرایط خود هستند، جلب همکاری و اثر گذاری بر ایشان هم کار آسانی خواهد بود. با ابن همه این موضوع را هم نباید به تمام مدافعین و حامیان حقوق بشر تعمیم داد که برخی از آنها صادقانه بر حمایت از حقوق زندانیان تلاش می کنند.

PI schrieb

این بخش با از بین رفتن اطلاعات دیسک درایو به علت حمله اینترنتی با نسخه بک آپ چند ساعت قدیمی تر جایگزین شد و تمام بخش نظرات حذف شد در هر صورت تعمدی در سانسور دیدگاهها نیست.

1. Ethnic groups: Persisch 61%, Azeri 16%, Kurd 10%, Lur 6%, Baloch 2%, Arab 2%, Turkmen and Turkic tribes 2%, other 1% [↪]
2. CIA has been busy for some time trying to stir up Azeri separatists in northern Iran. The US and Israel could use Azerbaijan as a base to attack Iran [↪]