الخبز سنجق

واحدة من عموم الأتراك ويدعي أنه "خبز" الأتراك الفارسية است و از ترکان به ایرانیان رسیده؛ اهمیت این ادعا زمانی بهتر مشخص می شود که بدانیم این سنگک دیگر آن سنگک قدیم نیست و به لطف نظام ولایی، ارج و منزلتی دارد و به دانه ای هزار تومان رسیده است.

وبطبيعة الحال نحن البخيل، ولعل هذا يشير إلى الخبز للأتراك في خبز في لوس أنجليس تاریخشان التذكارية المشتركة، ولكن هؤلاء الرجال لا أولشان ذلك الوقت ساري وتشارشنبيه مارلين مونرو و جلال الدين الرومي و العسكرية و ابن سينا شروع کردند و حالا به نان سنگک و آبگوشت بزباش رسیدند و اگر همینطور پیش بروند، نه فقط چیزی از گذشته تاریخی ما باقی نمی گذارند، لابد نقدا یک چیزی هم برای این خدمات تاریخی مطالبه می کنند.

موسوعة ایحال على المأكولات اليهودية المرجعية الأكاديمية الشاملة تصنيف الأطعمة اعتقاد إلى الاعتقاد بالعكس من ذلك، هذا عموم أصدقاء بانتركيست تركيست ووفقا لموسوعة، نان سنگک یک نان ایرانی است که باز هم بر خلاف عقیده این دوست پان ترکیستمان، نام آن از همان لغت «سنگ» پارسی گرفته شده و برای مدتهای مدید نان استاندارد ارتش ایران بوده؛ هر سرباز کیسه ای از آرد و سنگریزه همراه خود داشته و در صورت لزوم با خمیر کردن آرد نان می پخته.

أن الخبز البربري أيضا اسم هو اسم البربرية "شعب أفغانستان،" الخبز التقليدية، ولا علاقة له مع الأتراك، وفي القرن الثامن عشر جاء إلى إيران.