Ein video Akbar Abdi, Schauspieler des Films, jenen Teil davon Juden als Jhood "erwähnt. Offenbar sagte dies der jüdischen Landsleute zu protestieren die Takelage des unbekannten Gründen zu glauben, dass das Wort offensive jhood.
Der Titel des jüdischen — Einige jüdische und ersetzen verwendet und die Marke Jhood — Die islamische Religion des Propheten Moses, das jüdische Adjektiv, das Moses zu ihm: Muslime sagte. Die Gesprächspartner Es soll auch in der arabischen Grammatik zu sprechen, ist das Attribut Mshabh auf فعیل, die das Gewicht der drei Buchstaben Manschette, Lam m ist (Wie das Wort) Gemacht. Kalim Allah bedeutet es, dass Gott ist mal mit ihm sprechen.. Diese Worte werden abgeschnitten und das religiöse Konzept, und nicht am Anfang eines ethnischen Namen; jedoch jede ethnische Gruppe hat das Recht, seinen eigenen Namen zu wählen und wenn die Juden mehr jüdische Gruppen haben sie den gleichen Bereich verwendet.
Für den Juden gibt es in der Regel keine Standardkriterien und -formen für dieses Wort. (Und keine anderen Worte) existiert nicht und jedes Wort, bis sich seine Bedeutung ändert (Das heißt, bewegen Sie sich nicht mit dem gleichen Wort mit einer anderen Bedeutung in der verwendeten Sprache.) Kann in verschiedenen Sprachen in verschiedenen Formen ausgesprochen werden. Juden sind eine andere Form des Judentums. Als Ehud (Vorname des ehemaligen israelischen Verteidigungsministers) Oder Judas. (Der Name der Apostel Jesu von Nazareth) Es ist auch eine der Kombinationen und Formen des Wortes und hat keine anstößige oder erniedrigende Bedeutung. Fars ist eine andere Form des Wortes Pars, der ethnische Name des Volkes von Iran,. Araber nahmen das Wort Pars von uns und konvertierten zu Fars in ihrem phonetischen System und gaben das gleiche an uns zurück, und heute verwenden wir Fars und Persisch anstelle von Pars, in vielen Fällen.. Das Wort Windhund ist auch — Das nutzen Iraner für Araber — Es stammt aus dem arabischen Ta'i und ist der Name eines der großen arabischen Stämme.. در زبان پارسی میانه، پارتیان لغت طایی را از اعراب گرفتند و تبدیل به تازی کردند و آن را برای همه اعراب بکار بردند. Das gleiche Wort ging an Maurlanhar in den späteren Jahrhunderten, wo es die Bedeutung änderte, wie angesichts der nicht-muslimischen Turkstämme für alle Muslime, unabhängig von ethnischen Habseligkeiten, sagten sie Windhunde, und später wurde tigic und tadschikisch..
این سر دنیا به ایشان Jewish یا همان جهود گفته میشه و میفرمایین یک کمدین این کلمه را هم نمیتونه بکار ببره؟؟
Zeigenیک زمانی به ما هم می گفتند برای احترام به یهودیان، موقع اشاره به آنها Jew (Jhood) نگویید! می گفتیم پس چه بگوییم می گفتند یک چیز دیگر بگویید مثلا Jewish (یهودی) بگویید. ایراد این استدلال این بود که جو اسم (Noun) است و جوییش صفت (Adjective) باید یک دور جمله را دور سرمان می جرخاندیم صرفا برای اینکه اسم نیاوریم و بجایش صفت بکار ببریم. بعد من متوجه شدم در دانشنامه ها در واژه نامه ها در متون دانشگاهی و تاریخی و حتی ادبیات طرفدار اسراییل هم همین جو را می نویسند. این حرفها مهملات آدمهای بیکار است. اینکه اکبر عبدی رفته مجیز احمدی نژاد را گفته قطعا کار زشتی کرده و باید مردم ایران به این مسئله توجه کنند. اما در رابطه با لغت جهود، اگر یک لغت معنای توهین آمیز نداشته باشد و کاربرد گسترده هم داشته باشد توهین آمیز نیست و می شود بکار برد.
Zeigenشرم که ندارید مساله این نیست که ون حیوان گفت جود. بقیه حرفاش چی؟ پوزخند کثیفش موقع گفتن “همه جهودا بد نیستن” چی؟ بازی با جون یه عده جهود دست بسته تو ایران واسه گرفتن سکه.
Zeigenشرم کنید حداقل همون گهی باشید که هستید و برین تو همون وبسایتای آقا بنویسین.
این حرفها مهملات آدمهای بیکار است. اینکه اکبر عبدی رفته مجیز احمدی نژاد را گفته قطعا کار زشتی کرده و باید مردم ایران به این مسئله توجه کنند. اما در رابطه با لغت جهود، اگر یک لغت معنای توهین آمیز نداشته باشد و کاربرد گسترده هم داشته باشد توهین آمیز نیست و می شود بکار برد.
با ابن نظر موافقم
Zeigenاز ادمین
Zeigenكه وقت گذاشته و با حوصله لغات و مفاهيم را توضيح دادند به سهم خودم متشكرم و استفاده كردم
واقعا احسنت و افرين به شما كه در دوران بي حرمتي و بي بند وباري نوشتن در اينترنت كه اكثرا نه از روي بي ادبي بلكه براي استفاده جنون اميز از اين ازادي قلم را رها مي كنند تا هرجور خواست بچرخد – نوشتن با حوصله و مودبانه و با صرف وقت. ان هم براي اطلاع رساني به ديگران جاي تقدير و تشكر دارد
تاجیک (Tadschikisch: Тоҷик) نامی عمومی است که بر اقوام آریایی ایرانیتبار[14] و فارسیزبان که از کهنترین زمان در آسیای مرکزی و افغانستان زندگی میکردند اطلاق میشود که وطن اجدادی آنها افغانستان، تاجیکستان و جنوب ازبکستان میباشد. امروزه افزون بر این مناطق، در ایران، پاکستان، شمال هندوستان و ناحیهٔ سین کیانگ چین نیز به سر میبرند.[15][16]
Zeigenمردم تاجیک از نظر زبان، فرهنگ و تاریخ بسیار نزدیک به فارسیزبانان ایران هستند. تاجیکهای چین، با وجود اینکه به نام تاجیک شناخته می شود به زبانهای ایرانی شرقی صحبت میکنند و از تاجیکهای ایرانی متمایز هستند.[17][18]
نامهای دیگر برای مردم تاجیک، فارسی، پارسیوان یا پارسیبان و دهقان (به تاجیکی: Деҳқон) میباشد.[19] دهقان در قدیم به ایرانی اصیل صاحب ملک و زمین اعم از دهنشین و شهرنشین اطلاق میشده و مقابل تازی و بری پنداشته میشده که چادرنشین و بدوی بودند.[20]
خاستگاه واژهٔ تاجیک نامعلوم است. شرح و بیان معنای این واژه تاریخی در چند مقالۀ علمی تحلیل و بررسی شدهاست. در اینجا دیدگاههای چند تن از دانشمندان به طور فشرده در مورد تاریخ واژهٔ «تاجیک» درج شدهاست:
تاجیک نام قبایل «داها» بوده، پارتها و اشکانیان «دئی»، «تاجیک» و «دجیک» خوانده میشدند.
تاجیک نامی است که ترکها بر ایرانیان نهادند. از آنجا که ایرانیان پارسی کلاهی تاج مانند بر سر مینهادند.
تاجیک از «تای» است و همریشه با کلمه یونانی «تگاس» به معنای پیشوا و «ددیک».
تاجیک از ریشه «تژی» در زبان سکایی است.
تاجیک همریشهاست با نام مردم ایرانی «تات».[15] (رد شده)
تاجیک صفت منسوب است از واژه «تاج»، نام یک قبیله.
تاجیک به معنی آریایی و پاک و نجیب و اصیلزاده و میهماننواز[15]
تاجیک صفت منسوب است از نام قبیله عربی «طای». (رد شده)
تاجیک صورت دیگری از «تازیک» و «تاژیک» به معنای «عرب» است. (رد شده)
http://fa.wikipedia.org
دوست گرامی در دانشنامه اسلام چاپ لیدن (به عنوان یکی از معتبرترین منابع عمومی تاریخ اسلام)، جلد دهم، صفحه ی 62 زیر مدخل TADJIK اینطور آمده:
(جلد ده Von hier aus قابل دسترسی است.)
توضیح سنتی برای اینواژه حداقل به سال 1845 بازمی گردد که لغت تاجیک از لغت عربی طایی آمده که نخستین قبیله عربی بودند که پارسیان در دوران پیش از اسلام با آنها تماس داشتندو بعدا پارسیان این را برای همه ی اعراب بکار بردند. در قرن هفتم میلادی با پیشروی اعراب در ایران آنها به ماورالنهر رسیدند و با امپراتوری ترک غربی مواجه شدند و آن زمان ببعد این لغت برای همه ی مسلمانان عرب یا غیر عرب و بدون توجه به قومیت آنها استعمال شد.
اما والتر هنینگ با این ایده موافق نیست:
هنینگ می گویید این لغت با لغت تازی که پارسیان به اعراب می گفتند تفاوت دارد و از لغت Tdd-cik آمده و گروهی از پارسیان بودند که از فارس به ماورانهر رفتند و نام خودشان را به همراه بردند.
Zeigenواژه ها تا مورد استفاده قرار نگیرند به خودی خود معانی و مفاهیم مطلقی را منتقل می کنند. بنا براین اون همه توضیح درباره واژه “Jhood”، که در اول بحث داده شده، هیچ ارتباطی به کار زشت اکبر عبدی خودفروخته به مسعود ده نمکی نداره. همه ما ایراینان می دانیم که در فرهنگ ما به هر مسلمانی بگویند “Jhood”، برافروخته می شود و این واژه هنگام استفاده در انظار عموم و مورد خطاب و اشاره قراردادن دیگران به روشنی توهین آمیز است، جون علاوه بر یهودی بودن مفهوم دیگری نیز همراه دارد که ما نباید از آن غافل باشیم. از اینها هم که بگذریم وقتی کسی دوست ندارد و ناخشنود باشد از شیوه و شکلی که ما او را نام می بریم، خوب این که دیگه از ادب و اخلاق و انسانیت به دور است که مایه رنجش او شویم و تفاوتی نیست در این که ما دیگران را با واژه زشتی خطاب کنیم یا هر واژه دیگر، مهم بار فرهنگی و منطقه ای واژگان مورد استفاده ماست. بیایید تفاوت میان دو واژه رقاصه و رقصنده را در نظر بگیرید؟ هیچ یک توهین آمیز نیستند. ولی به کدام خانم یا مرد ایرانی را که نیکو می رقصند، می توانیم رقاص یا رقاصه خطاب کنیم؟
Zeigen