behzadseven Dedi:

جواب نوشته ات رو خودت تو متنت دادی”چون وقتی یه گویشی (ترکی) از حروف زبان دیگه (İngilizce) واسه نوشتن استفاده کنه عملا دیگه نابود شده ” حالا با این حساب باید زبان فارسی رو هم یک زبان منقرض شده حساب کرد چون رسم الخطش کاملا عربیه! آخه بیچاره اینا چیه که تو مخت کردن چرا وختون رو از راجیف و کوروش زدگی خالی نمیکنین اگه کوروش واقعا مشروعیت تاریخی داشت که محمد رضا پهلوی در به در نمیشد. محمدرضا پهلوی با اون همه دستگاه تبلیغاتی که داشت نتونست هیچ غلطی بکنه یعنی شما میخواین گنده تر از محمد رضا باشین! بیچاره ها کوروش واستون نون و آب نمیشه برید یه جای دیگه دنبال هویت واسه خودتون بگردین سگ اصحاب کهف میتونه نشانی خوبی واسه هویت اصیل پارسی باشه موفق باشید!

Behram Dedi:

در اصالت زبان پارسی همین بس که همه فارسی زبان ها با اینکه اسم زبان را فارسی در ایران، تاجیسکتان تاجیکی و افغانستان دری می نامند همه معتقد هستند یک زبان واحد است و همه آثار شاهنامه فردوسی هزار سال پیش و حافظ، سعدی ، بیدل دهلوی و صائب تبریزی از آذربایجان ترک زبان و امی را با دو خط جدا درک کرده و می فهمند
Ayrıca ortak bir dil değil kelimeler temsil benzerlik. İngilizce ۱میلیون ve drsadsh ile ilgili bir dil ise 90'dan fazla dader lahana özellikle Latin dilinin kalanından ödünç aldım
III
زبان های شاخه ترکی بااینکه بیش از ده ها زبان است و ادعای مشترک بودن دارنددو گویشور آن از دو زبان به راحتی پارس زبانان با همدیگر اصلا همدیگر را درک نمی کنند.
با این حرف مولوی را بشنوید

مثنوی
مثنوی رساله ای تربیتی است و در پس تنوع مضمونی شگفت انگیز و بافت روایی چندلایه‌ اش هدفی روشن را دنبال می کند که از رسالت یا تکلیفی دینی برمی خیزد و آن، ارشاد و هدایت عامه است.

مثنوی برخلاف دیوان شمس که با شیدایی و خودانگیختگی آشکاری همراه است، تلاشی آگاهانه و هدفمند است برای تعلیم و ارشاد ابنای روزگار.
مولانا از الگویی آشنا و مؤثر برای ارشاد و موعظه استفاده می کند که همانا تمثیل و قصه گویی است اما در هر گام یادآوری می کند که قصه های او تنها برای سرگرمی نیست، بلکه خواننده باید برای درک معنای درونی قصه تلاش کند.
او صورت و معنی قصه را در هر مناسبت به پوست و مغز، میوه و هسته یا ظرف و دانه تشبیه می کند:
ای برادر قصه چون پیمانه ای ست
معنی اندر وی به سان دانه ای ست
مولوی تمام قالبهای قصه‌ گویی را با مهارت به کار می برد، از داستانهای دراز هیجان انگیز تا لطیفه های کوتاه دوبیتی.
Rumi edebi kalıplar her türlü ve aynı zamanda akıcı Farsça şiir ve announcers biri de uzun bir el هزلگویی nadirdir ve alıngan ve sınırsız ذوقی dil dize; belki de muhafazakar neydi ve bu edebiyatı kutsal değildir ' insanlar sevgi ve ilgi kitle ama Özel var.
در این عرصه نیز او مانند سنایی که گفته بود: “هزل من هزل نیست تعلیم است”، مدام به خواننده یادآوری می کند که هزلگویی او مقصودی فراتر از سرگرمی و تفریح دارد:
هزل تعلیم است آن را جد شنو
تو مشو بر ظاهر هزلش گرو
یک ذات و چندین نام

یگانگی یکی از مضامین اصلی در اندیشه مولانا و شاید هم مضمون اصلی در آفرینش شعری اوست.
این اصل با مرادفهای وحدت و توحید و وحدانیت و اتحاد، پایه بنیادین تفکر این عارف بزرگ را تشکیل می دهد، مثلها و قصه های بیشمار مثنوی وجوه گوناگون این اندیشه محوری را به نمایش می گذارند.
مولانا که از گوهر یگانه حقیقت به یگانگی تبار انسانی می رسد، تمام آحاد بشریت را همسان و با ذات هستی یگانه می بیند.
تفاوتهای اقلیمی و نژادی و زبانی برای او امری جانبی و فرعی است در مثنوی بارها از اختلاف زبان و گفتار سخن می گوید اما آن را امری سطحی و عرضی می بیند و اندرز می دهد که باید با کنار زدن این افتراق ظاهری به آن وحدت ذاتی و باطنی راه یافت که تمام انسانها را “محرم” و همدل می کند:
ای بسا هندو و ترک همزبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگر است
همدلی از همزبانی خوشتر است
مولانا همچنین یادآور می شود که ذات هستی با بنیادی یگانه در تمام زبانها مشترک است و این نامهای ظاهری یا اعتباری اند که مانند پرده ای “معنی” را پنهان می کنند و به توهم اختلاف دامن می زنند:
اختلاف خلق از نام اوفتاد
چون به معنی رفت آرام اوفتاد
Seyahat için a değişiklik-in اقلیمهای Rumi ve arkadaşlık, kötüye çeşitli dil ile ilgili problem durumunda, bu tema farkında değil تفاهماتی dilinin böyle ünlü hikaye ifade edilir bulmuştu:
چار کس را داد مردی یک درم
آن یکی گفت این به انگوری دهم
آن یکی دیگر عرب بد، گفت: لا
من عنب خواهم نه انگور ای دغا
آن یکی ترکی بد و گفت: این بنم
من نمی خواهم عنب خواهم ازم
آن یکی رومی بگفت این قیل را
ترک کن، خواهیم استافیل را
در تنازع آن نفر جنگی شدند
که ز سر نامها غافل بدند
مشت بر هم می زدند از ابلهی
پر بدند از جهل و از دانش تهی
صاحب سری عزیزی صد زبان
گر بدی آنجا بدادی صلحشان
انگور (Farsça) و عنب (عربی) و اوزوم (ترکی) و استافیل (رومی) چهار نام ظاهری شیئی واحدند که چهار مردم ناهمزبان را به گمراهه می افکند.

A. Ashrafi noshngh(Ariana) Dedi:

Bu Türkçeye cevaben, Muggle şapkalı, şairin:

Şiiri tüm pan-Türklere ithaf ediyorum, seni aptal göt, aptal göt.

“Kurt ve Aslan ”

Biri kurttu, garipti. / Pan Turkam Harai'yi ulutıyor.

İran Moğol doğumlu Nimz / Irkım tarafından tasmama yazıldı

Kalbimdeydi, Kinz İranlılar/ Ayrılmak istiyorum “آذربایجان”

İlham Aliyev, kullarımdan biri/ Ona milletimi ve ülkemi satmak

کـنـم جـعـل تـاریـخ نـفـاق جـغــرافیا/سـلاحـم ve yalan ve ریـــــا ve

کـنم/توهیـن Ferdowsi Tous اقـوام بـدبـیـن کـنم یـکـدیـگـر için

Ayak Stone'ydi daha önce ben senin Harir kesici makine / kurdeşen gibi حـرفـم گـوش کـنی

Cho bism ve çirkinlik ekledi /Z müftü uluma boyutu vardı

Kafasındaki bir keçi aniden gitmez, bir aslan, garip bir kurt., Ölmek

Kish'in çirkin aptalı kendine bakmaktan daha fazlasına katlandık.

Seni zavallı cahil böylece bu eller ve ayaklar/تـوانـی کَـنـی سـر c جـدا Iran?!

اگـر زبــان بِــبُـرم بـپـیـچـم iki et/بـیـنـمـت بــاز جـفـتـک پــــران

سهند Dedi:

با سلام.اول فارس ها تاریخی ندارن این یک واقعیت هست که الان هرچی دارن و این حکومت مدیون یهودی هاست چون یهودی ها بودن که برای فارس ها تاریخ درست کردن نهایت تاریخ فارس ها به تخت جمشید بر میگرده که اونم دروغین بوده و کوروش صغیر هم در نهایت جنازش خوراک سگ های آذربایجان شد اومد در اذربایجان کشته شد.کلا فارس ها کل ایران مدیون تورک ها هستن وقتی از تورک حرف میزنیم یعنی ملتی خیلی بزرگتر از تصور که هم نژاد و هم زبان هستن این فارس ها هستن که خودشان را به افغانی ها نصبت دادن و در نهایت این افغانی ها رو اشرف خودشون میدونن ملت آذربایجان تمدنی بیش از ۸۰۰۰ هزار سال داره یعنی بانیان تمدن بشری ما هستیم که شما فارس ها عینه سگ بردگی مارو میکردین الانم هم که برده ما هستین از هر نظر الان دقت کنید بزرگترین سرمایه گذاران کشور تورک هستش.اگر بخاهیم از زبان هم حرف بزنی در همه جای دنیا زبان تورکی قوی ترین زبان دنیاست ولی لهجه فارسی هیچ ریشه ای برای کلمات خودش نداره مثله انگور=عن گور!
خربزه=خر+بز
مثال های خیلی زیادی میشه در این مورد زد خلاصه اینکه فارس ها نه تاریخی دارن نه زبان که بشه به چشم زبان بهش نگاه کرد چون همیشه وقتی حرف میزنی مجبوری به غیر کتابی حرف بزنی یعنی یکم زبونتو کج کنی خاک بر سر ملتی درغین و جنایت کار و بی عرضه ای مثله شما

aynaz Dedi:

Buna ek olarak, yukarıda belirtilen tüm kelimeler
Türki bir
Arapça değil
Sani'de
Mümkünse, Vikipedi dualar kendi kaynağınızı seçin
Bu konuda referans, yukarıdaki metne göre
Herkesin Vikipedi'de bir kaynak oluşturabileceğini.
Ve onları kullan.
Tüm Farsai'lere teşekkürler.
doggish , hoggish , Boarrish , Böcek , Hata
Yine de seninle bu tonla konuşmak istemiyoruz.
Ama sizden hakaret dilini kullanmanız istenecek.
Ancak, sembolik bir adam gibi olabilir,
Ve hakaret