Derin pagan bir دیندار olduğumu. Bu yeni bir tür bir din kabul edilebilir. –Einstein

Yıllar önce bir dindar olduğunu. Tanrı'nın varlığını derin bir inanç değil dünya görüşü bu tür çevresel تاثیرپذیری doğan ve etrafımdaki dünyanın anlaşılmasını olduğumu. Önce ben bile Aristoteles'in bshnasm, karmaşık bir dünya ise çok daha karmaşık yaratıcısı orada olmalı inanılan vardı. Çünkü her tasarımcı kaçınılmaz olarak karmaşık bir tür daha karmaşık bir olgudur ve çevremizdeki dünya çok karmaşık. Saat ve bazen gün gizem harcamak ve fantastik bu ihtiyacı ile kullanılabilir. O zaman hala, bunun doğal seleksiyonun bir şeydir ve evrim bilmiyordum; o doğa mutlaka akıllı bir yaratıcı var gerek kalmadan karmaşık yaratıklar oluşturmak yapabiliyor. Dünyamız bir haksız, karışık ve acı ölçüsüdür (Hayvanlar için sırada ne var ve ne insanlar) Böyle bir yaratıcısı olduğunu Ille gerçek. Bugün ben olup olmadığını kimse dualarımız duyar bertaraf farklı inançları ama hala bir soru var.

زمانهایی her insanın hayatında, استیصال daha yüksek bir güç vardır ve çalışır çift ile iletişim,. Bazen, dualarımızın cevabı ve bazen cevapsız kalır ama hayal kırıklığı yükseklikte kapı زمانهایی برویمان açıldı. Amerika Açık için kim? Bu aynı Tanrı'dır adlı biri yok. Biz sadece adjuvan veya gerçekten kimseye dadman almak hissediyor musunuz?

شخصی را میشناختم که در دانشگاه انسان-شناسی فیزیکی (physical anthropology) درس می داد. از جمله فعالیت های این شخص در دانشگاه یو سی ال ای یکی هم این بود که با گروهی به آفریقا می رفت تا بر روی میمون ها تحقیق کند. هر از آگاهی چیزهایی درباره میمون ها می گفت. اینکه مثلا آیا میمون ها ابزارهای غیر زیستی هم می سازند و یا اینکه آیا سنت هایی در میان میمون ها وجود دارد که تعبیر به نوعی آیین یا مذهب شود. اما این یک مورد برای من جالبتر بود:

در میان شامپانزه ها سنتی وجود دارد که گاه یک ماده شامپانزه نوزاد یک شامپانزه دیگر را از روی حسادت می کشد. یک بار یکی از این ماده ها نوزاد دیگری را دزدید بود؛ گروهی از شامپانزه سراغ ما آمدند و با حرکاتشان تضرع می کردند که ما وساطت کنیم. خوب شما چه کردید؟ هیچ! ما قرار نیست که در زندگی شامپانزه ها دخالت کنیم.

در دانشگاههای بزرگ دانشمندانی وجود دارند که همه ی عمرشان را صرف تحقیق و گسترش دانش در یک حوزه می کنند. برخی از این افراد بخش عمده عمرشان را برای شناختن حیوانات با آنها می گذرانند. برخی حتی به عضویت گله در می آیند و عملا بخشی از زندگی آن جانوران می شوند. ممکن است گهگاه از سر لطف چیزی برای خوردن به آن حیوانات بدهند و یا زخمشان را ببندند، کاری که این جانوران خودشان قادر به انجامش نیستند؛ اما در زندگی طبیعی آنها دخالت نمی کنند. شامپانزه ها پسر خاله های عزیز ما هستند. ما با ابن جانوران اجداد مشترک داریم و بیش از نود و هشت درصد از دی ان ای مان مشترک است با اینحال در زندگی طبیعی آنها دخالت نمی کنیم چون خودمان را فراتر از آنها و خارج از طبیعت آنها می دانیم، ولو اینکه چنین دخالتی برای نجات یک نوزاد شامپانزه از مرگ باشد.

جهانی که ما در آن زندگی می کنیم در حدود سیزده میلیارد و هشتصد میلیون سال عمر دارد. پیش از پیدایش جهان و انفجار بزرگ نه چیزی به نام فضا وجود داشت و نه زمان. اما پس از انفجار بزرگ این جهان تا اندازه ای بزرگ شد که نمی توانیم ابعادش را حدس بزنیم. البته این تمام ماجرا نیست؛ هستند کسانی که ادعا می کنند جهان های دیگری هم مانند جهان ما وجود دارند (Burada görmek) اما همین جهانی که با قطعیت از وجودش آگاهی داریم به اندازه ای بزرگ است که باور کردنش قابل تصور نباشد (ابعاد جهان را Buradan Sen-ebilmek görmek). تنها در کهکشان ما در حدود دویست تا سیصد میلیارد ستاره وجود دارد و در جهانی که از وجودش آگاهی داریم دستکم دویست میلیارد کهکشان دیگر مانند کهکشان ما موجود است. تعداد ستارگانی که در کائنات وجود دارند از تعداد دانه های ریز شن در تمام صحراها و اقیانوس های زمین بیشتر است. اغلب این ستاره ها منظومه ای از سیارات بدور خودشان دارند و بسیاری از این سیارات مانند زمین در فاصله قابل زیست از ستاره ای که بدور آن می چرخند، واقع شده اند. حال تصور کنید اگر همان پروسه ای که باعث پیدایش ما شده در دیگر مناطقی که مواد زیستی و قابلیت پیدایش حیات دارد اتفاق افتاده باشد چه تعداد موجود هوشمند و غیر هوشمند دیگر در این جهان موجود است. برای اینکار حتی یک فرمول ریاضی وجود دارد که تعداد تمدن های غیر بشری صرفا در کهکشان ما را دستکم هزار و حداکثر صد میلیون تمدن برآورد می کند. اینکه ما قادر به یافتن این موجودات نیستیم دلیل به نبود آنها نیست کما اینکه گاه امکان بررسی ساده ترین رویدادهای سامانه خورشیدی خودمان را هم نداریم.^Ben

عمر زمین و خورشید، ستاره ای که بدور آن می چرخد بیش از پنج میلیارد سال نیست. بسیاری از این ستاره ها و سیارات از منظومه ما قدیمی تر هستند. تمام دانش بشری ما بیش از سه هزار سال عمر ندارد و همه ی آنچه که فناوری می خوانیم صرفا ظرف دو سده ی گذشته ایجاد شده. تصور کنید اگر هزار سال یا صد هزار سال یا یک میلیون سال از تمدن ما بگذرد چه اتفاقاتی ممکن است بیافتد. همین امروز بحث بر سر تغییرات ژنتیکی برای بالا بردن ضریب هوشی یا از میان بردن بیماری های موروثی یا بالا بردن کارایی اعضای بدن بالا گرفته. زمانی که این تغییرات ایجاد شود جلوگیری از آن غیر ممکن خواهد بود و نهایتی هم برای آن متصور نیست. چون ممکن نیست گروههایی که چنین مزایایی ندارند بتوانند با گروههایی که هوش بالاتر یا بدن کارآمدتری دارند بر سر تسلط بر منابع رقابت کنند. به عبارت دیگر یا ما خودمان را منطبق با شرایط تغییر می دهیم یا منقرض خواهیم شد.

آینده ی بشر ممکن است گذشته همسایگان فرازمینی ما بوده باشد. گروههایی که میلیون ها و حتی میلیاردها سال پیش از ما پدید آمده اند و آن اندازه خودشان را تغییر دادند که آن موجودات زیستی سابق نباشند. چنبن موجود با موجوداتی با توانایی های خدای گونه نه خالق کائنات که محصول آن هستند. همانطور که ما به شامپانزه ها علاقه داریم برای چنین موجود یا موجوداتی هم طبیعی است که با توانایی های فراتر تمامی اطلاعات مربوط به ما را ثبت کنند. ممکن است این خدایان گاه زخمهای ما را هم ببندند یا از سر لطف برای ما چیزی بفرستند و در همان حال اجازه دهند که زندگی روال طبیعی خود را طی کند.

1. بررسی احتمال وجود موجودات و تمدن های فرازمینی موضوع بحث های علمی و غیر علمی زیادی است. آنچه من در اینجا اشاره می کنم صرفا بررسی احتمالات بر پایه دانسته های علمی است و لزوما ربطی به سفر موجودات فضایی به زمین یا موضوعاتی مانند بشقاب پرنده ها ندارد. [↪]