Mohammad Mokhtari, muhammedi saf devrimci İslam bildiğimiz gibi, elleri ve gözleri kapalı korkaklık doluluk içinde, şii marjas pahasına, savunmak için en ufak bir olasılık olmadan boğulmuş..

Bugün Facebook'ta bir haber okuyun Saeed Bashirtash Yazarlar Derneği'nin şair, yazar ve editörü Muhammed Muhtari'nin zincirleme cinayetlerde nasıl öldürüldüğünü anlattığını gördüm. Seri cinayet katilleri reformist seçim listesinde Tanıttı. Bu yüzden tarihi kaydetmek için bir şeyler yazmam gerekiyordu..

Ben bloglama dokuz yıl boyunca, ben aslında İran'da oldu ve Blogfa yazma, ya da daha sonra o Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiğinde, ben Mokhtari hiç yazmadım yıl oldu.. Mohammad Mokhtari'yi çocukluğumdan beri tanırım.. Bay Mokhtari teyzemin kocasıydı. (Teyzenin kızının kocası dedik teyze.).

Mohammad Mokhtari, biliyordum, sakin ve mütevazı bir kişiliğe sahipti.. Küçük, iri, yaşlı ve genç, nezaketinden ve alçakgönüllülüğüyle ilgi çeken bir insandı.. Öldürüldüğünde 14 yaşındaydım. – 15 yaşındaydım, bu yüzden onun hakkında yazmak isteyeceğim fikir ve düşüncelerini bilmiyordum.. Buna ek olarak, bugün, Muhtari'nin ayrılmasından bu yana 17 yıl geçti, ailemizin bir üyesi olan mokhtari'ye ünlü şair ve yazardan daha yakınım..

Ama bahsetmek istediğim ve geleceğe ders vermem gereken konu Bay Muhtari'nin ölümünün sebebi..

اطلاع موثق دارم که آقای مختاری پیش از کشته شدن توسط عوامل وزارت اطلاعات چند بار تهدید به قتل شده بود؛ یعنی چند بار به ایشان صریح گفته بودند که می کشیمت! همینطور ایشان پیش از قتل های زنجیره ای که به آمریکا آمده بود این امکان را داشت که در آمریکا بماند؛ حتی از ایشان دعوت شده بود در دانشگاه درس بدهد ولی به گمان اینکه وضعیت ایران رو به بهبود است و امکان فعالیت فرهنگی ولو در اندازه محدود دارد این پیشنهادات را نپذیرفته بود.

آقای مختاری صرفا به این علت کشته شد که به محمد خاتمی و دار و دسته اصلاح طلبش اعتماد کرد. اطلاع دارم که ایشان در همان هفته های پیش از مرگش به شخصی از نزدیکان من که نگران وضعیتش بود، گفته بود که با آمدن خاتمی وضعیت کشور تغییر کرده و وزارت اطلاعات خاتمی مانند وزارت اطلاعات قبلی عمل نمی کند. در واقع مختاری فریب سید خندان و وعده های حقوق شهروندی و قانون مداری اش را خورد و جان خود را هم در این راه گذاشت.

محمد خاتمی که امروز تصویرش را بدتر از تصاویر مبتذل در ایران ممنوع کردند، در بهترین حالت یک عامل بی خاصیت و بی پرنسیپ و در بدترین حالت خاین به ملت ایران و عامل بدبختی ایرانیان است.

خاتمی زمانی که در انتخابات تقلب محرز کردند و به خودش و رفقای خودش تعرض کردند، آن اندازه جربزه نداشت که در دماوند رای ندهد. کسی که اسدالله لاجوردی، جلاد اوین، را شهید خواند و اسباب شهادت بسیاری از ایرانیان شد، امروز سر دسته جریانی است که برای امام جمعه ها، نمایندگان استانی علی خامنه ای و عوامل قتل های زنجیره ای لیست انتخاباتی بیرون می دهند.

سی و هفت سال ایده ی انتخالب میان بد و بدتر، نه تنها در ایران گشایش سیاسی ایجاد نکرده، بلکه هر دوره وضعیت کشور را بدتر از از ادوار گذشته کرده و امروز حتی مرز میان بد و بدتر هم آشکارا از میان رفته و صرفا این توهم را بجا مانده که شرکت در انتخابات می تواند یک عمل تعیین کننده سیاسی باشد.

اینجا را بخوانید: ایران را انتخابات نجات نمی دهد؛ اعتصابات و اعتراضات نجات می دهند

مختاری تنها یکی از کسانی است که تصور می کرد شاید مترسک اصلاحات مانند ارباب جانی اش عمل نکند. این مضحکه تا امروز قربانی زیاد گرفته و متاسفانه گویا این وضع کماکان تمامی ندارد.

Pi yazdı

دلیل کشته شدن آقای مختاری هم آنطور که من بعدا از جایی شنیدم جالب است و شاید بد نباشد بنویسم. مختاری گویا جایی گفته بود (نقل به مضمون) هیچکس معصوم نیست و فاطمه زهرا هم معصوم نبود. این مطلب که شیعیان می گویند امامان و پیغمبرانشان معصوم (عصمت از هر نوع گناه یا اشتباه) هستند با نص قرآن، که ادعا می کند یونس در شکم ماهی ماند چون گناه کرده بود یا خداوند یوسف را که از یاد خدا غافل شده بود مجازات کرد، تناقض دارد.

گویا این را به چند تن از ملایان شیعه نشان داده بودند و وانمود کرده بودند منظور از عصمت نداشتن همانا پایین تنه ی بی بی دو عالم است! و چون شیعیان به جای مغز با پایین تنه فکر می کنند فلذا دیگران هم پس از هزار و چهارصد سال دغدغه شان سردرآوردن از روابط جنسی یک دختر بچه هجده ساله در صحرای حجاز است. با همین ترفند توانستند حکم شرعی قتل بگیرند.