Moussavi Doross y Mousavi durante muchos años fuera.

Lo que leí recientemente: ¿Deberíamos oponernos al continuo encarcelamiento ilegal de Mousavi? ¿Somos aquellos que no hemos visto nada de oro en Jomeini y su época, un grupo que no cree en los principios del sistema islámico y no está en la ilusión de reformarlo, obligado a defender los derechos de los líderes reformistas? ¿Es cuando Mehdi Khazali — Una persona que dice creer en el principio del sistema — El arresto se convierte en un comportamiento ilegal e irrazonable para invitar a Akbar Hashemi a la nominación del sujeto de la huelga de hambre — Que es la última mano de un prisionero indefenso porque puede ganar su salario básico a expensas de su vida. — Con fines propagandísticos, ¿debemos oponernos a este encarcelamiento ilegal o hacer bromas para él a través de las fechorías de Khazali y de acuerdo con el sistema islámico y enviar su enlace al más alto?

Hace unas semanas, un periodista israelí le preguntó a Javad Zarif sobre la situación de Majid Tavakkoli, un prisionero del movimiento estudiantil, quien respondió diciendo que no conocía a Tavakoli en absoluto.. La falta de familiaridad de Vazir con Tavakoli incluyó una ola de reacciones de protesta de los blogueros, hasta el punto de que Zarif se vio obligado a negar el asunto por completo..

Ahmad Khatami, Viernes Imán de Teherán.

Ahmad Khatami, líder de la oración del viernes de Teherán, cree que si la República Islámica resuelve el problema nuclear, Occidente exigirá la igualdad de hombres y mujeres en Irán. Será. پذیرش چنین خواسته بی شرمانه ای بدین معنا است که خاتمی و رفقایش با آن چند قلاده ضعیفه ای که برای عمل جفت کشی و تولید مثل در اندرونی نگه می دارند، حقوق برابر داشته باشند؛ که هیچ مسلمان متشرعی چنین ننگ بزرگی را نمی پذیرد.

از آنجا که برابری زن و مرد تنها خواسته ی نامشروع و غیر انسانی غربی ها نیست، در زیر ما چند پیشنهاد بی ناموسی دیگر که غربی ها ممکن است به جمهوری اسلامی بدهند را فهرست می کنیم تا خاتمی یادش نرود در نماز جمعه بعدی به آگاهی امت اسلام برساند.

Abolfazl Abedini es periodista y miembro del Partido Paniraní, que fue condenado a 12 años de prisión por propaganda contra el Estado.. Al principio, fue recluido en la prisión de Ahvaz.. Durante ese período, fue golpeado varias veces por las autoridades penitenciarias y los prisioneros secesionistas árabes, hasta muchos esfuerzos por año. 89 Prisión de Evin en Teherán.

El año pasado, algo sucedió en la sala. 350 Evin ocurrió cuando las vidas de algunos de los presos políticos en ese pabellón, incluido Abolfazl Abedini, fueron eclipsadas.. La historia de la muerte de un joven bloguero de la clase trabajadora de la sociedad — Como el propio Abolfazl. — que fue torturado por las autoridades penitenciarias y asesinado después de mucha persecución. El nombre de este blogger era Sattar Beheshti y no tenía otro delito que bloguear y expresar sus opiniones.. Beheshti fue torturado y torturado. Contrariamente a las predicciones de los asesinos, la sociedad reaccionó fuertemente a este caso, y aunque no existe tal cosa como el honor en la República Islámica, el asesinato de sattar beheshti finalmente terminó en detrimento del régimen..

وقتی دستگاه قضایی یک مملکت را افکار عمومی بگرداند نتیجه فاجعه خواهد شد. وقتی توده ی مردم بخواهند حکم گناهکاری یا بیگناهی بدهند آنوقت هرج و مرج همه جا را می گیرد .متاسفانه اغلب هم میهنان ما از دموکراسی که صرفا یک شیوه ی حکومتی است, تعریف درستی ندارند و حد و مرزش را هم نمی شناسند. اغلب تصورشان بر این است که اگر عموم مردم بر تصمیمی اجماع داشتند آنوقت حتما آن تصمیم مشروعیت پیدا می کند چون نشات گرفته از اصول دموکراتیک است. بر خلاف باور این گروه، دستگاه داوری در هر کشور باید کاملا مستقل بوده و گردانندگان آن هم افراد مستقل با صلاحیتهای لازم شغلی باشند و همینطور تنها در صورتی میتوان عملکرد چنین نهادی را توجیه نمود که در تصمیم گیریها به کل از هر نوع فشاری چه از جانب مراکز قدرت و چه افکار عمومی بدور بماند.

همه ی ما می دانیم که دستگاه قضایی کشور ما در مواجه با فعالین سیاسی چنین وضعی را ندارد؛ احکام غیر عادلانه ای که برای زندانیان می دهند؛ حکمهای حبس و اعدام که برای سیاسیون صادر کردند؛ همه وهمه افکار عمومی را به وضعیت محاکمات قضایی حساس کرده است. از طرف دیگر ما مردمی هستیم که دستکم بیش از دیگر ملتها در مواجه با رویدادها احساسی برخورد می کنیم و به پیامدهای رفتارهای غیر عقلانی خود پروا نداریم و از آن بدتر از گذشته خودمان عبرت نمیگیریم تمام آنچه که دستکم در طول یکصد سال گذشته بر سرمان آمده ناشی از همین برخوردهای احساسی و عدم عقلانیت در بزنگاههای تاریخی است.امروز هم متاسفانه به یکی از همان مقاطع حساس رسیدیم .شرایط داخلی میهمنمان هر روز بدتر می شود هر روز زیر تیغ تهدیدات جدید خارجی قرار می گیریم و هنوز هم احتمال حمله ی نظامی به وجود دارد ,خطر فروپاشی و تجزیه از جانب گروههای داخلی با حمایت بیگانگان ,کشور را تهدید می کند و به طور کلی در یکی از بدترین دوران تاریخی خودمان هستیم.