مرسوم است هرگاه کسی بمیرد جسدش را دفن کنند. این خاکسپاری سنت جدیدی در دوران زندگی ما انسانها است و به نسبت سابقه ی طولانی ندارد. در گذشته عموما لاشه ی مرده را می خوردند. آدمخواری تقریبا در میان تمام جوامع انسانها رواج داشته و علاوه بر آن یک فریضه محسوب می شده؛ بطوری که اگر فرزندی اجساد والدین بی جان خود را نمی خورد نوعی بی احترامی به آنها مرتکب می شد.
اجداد فرهیخته ی ما با آدمخواری دو کار مهم انجام می دادند: نخست اینکه از گندیدن لاشه مرده و شیوع بیماری جلوگیری می کردند و دوم اینکه بخشی از غذای خودشان را از این راه تامین می کردند. بنابر این بر خلاف ما آنها برای لاشه ی مردگان بیشتر ارزش مادی و عملی قایل بودند؛ تا اینکه ابعاد فراطبیعی و ماورایی متصور شوند.