Muhammed Cevad Zarif ve Laurent Fabius.

İslam Cumhuriyeti ve Batılı ülkelerin nükleer anlaşması, antlaşmanın iki tarafının galip geldiğinin şartları altında imzalanmıştır.. غربی ها از بابت اینکه بدون حمله ی نظامی جلوی دستیابی ایران به تسلیحات اتمی را گرفتند، شادمانند و جمهوری اسلامی هم مسرور است که برنامه ی اتمی اش تماما برچیده نشده، بخشی از دارایی هایش آزاد شده و تاسیسات هسته ای اش هم کماکان برجای می ماند. Ama kaybedenler ve bu anlaşmanın gerçek kazananlar nelerdir?

Genel olarak, Amerika'nın liderliği bu anlaşmanın en büyük galibi olarak kabul edilmelidir. Batı'nın İran'a karşı gerçek bir noktası yoktu;–Ulusal varlıklara veya dış ticarete erişim hakkı gibi. Ve bir şey karşılığında, İran'ın nükleer tesislerine DNS protokollerinin ötesinde ki tüm nükleer tesislerine sürekli erişim, nükleer programdaki ilerlemenin geliştirilmesi ve İran'daki yüzde 20 uranyumun yok edilmesi gibi büyük ayrıcalıklar elde ettiler.–Bu da potansiyel olarak nükleer bir silahın yapımına yol açabilir.. Tüm bu başarılar tek bir kurşun bile atmadan ve en düşük maliyetle elde edilmiştir..