Muhammed Cevad Zarif ve Laurent Fabius.

İslam Cumhuriyeti ve Batılı ülkelerin nükleer anlaşması, antlaşmanın iki tarafının galip geldiğinin şartları altında imzalanmıştır.. Batı'da, İran'ı askeri bir saldırı olmaksızın nükleer silahlara teslim etmek için, İslam Cumhuriyeti hala nükleer programının tamamen söküldüğü, serbest varlıklarının bir parçası olduğu ve nükleer tesislerinin olduğu bir gerçektir.. Ama kaybedenler ve bu anlaşmanın gerçek kazananlar nelerdir?

Genel olarak, Amerika'nın liderliği bu anlaşmanın en büyük galibi olarak kabul edilmelidir. Batı'nın İran'a karşı gerçek bir noktası yoktu;–Ulusal varlıklara veya dış ticarete erişim hakkı gibi. Ve bir şey karşılığında, İran'ın nükleer tesislerine DNS protokollerinin ötesinde ki tüm nükleer tesislerine sürekli erişim, nükleer programdaki ilerlemenin geliştirilmesi ve İran'daki yüzde 20 uranyumun yok edilmesi gibi büyük ayrıcalıklar elde ettiler.–Bu da potansiyel olarak nükleer bir silahın yapımına yol açabilir.. Tüm bu başarılar tek bir kurşun bile atmadan ve en düşük maliyetle elde edilmiştir..

Moşe Ya'alon. Fotoğraf: Jourslam Post.

Jorsalm Post web sitesinde bir makale (Kudüs Postası) Yayınlanan İsrail Savunma Bakanı Moşe Ya'alon'un sözleriyle,: "İran'ı ülkeyi terk etmeye zorla [Program] "Nükleer ve yaşamının devamı birini seçecek."

Bu makalede, Ya'alon'un vaadi — Kısa süre önce İsrail Savunma Bakanı olarak seçildi. — Böyle gel: "Batılı ülkelerin, İran'ı hayatta kalmak ve atom bombasına sahip olmak arasında seçim yapmak zorunda kaldığı bir duruma getirmek için İran üzerindeki büyük baskıyı artırması gerekiyor."