民族诗人、国民阵线中央委员会主席阿迪布·博鲁曼德（Adib Boroumand）认为国民阵线的成员条件是什叶派，并认为什叶派是我们民族的支柱，国民阵线的每一个成员和每个民族主义者都应该相信什叶派宗教。.

布达杰梅尔·哈基姆问道：: 是什么原因导致Al Sasan王国无处不在，你是他们的阴谋家，直到今天你并不是世界上独一无二的？博达尔梅尔回答: 萨珊把两件事分配给了伟大的事迹，小而无知的工人，另一件事是他把伟人放在小事上，处理妇女和儿童。. — 穆鲁克爵士， 赫瓦贾·内扎姆·穆尔克·图西

如果你认为无用的男人不会做任何事情，你应该重新考虑你的意见. 无用的人可以拥有人类历史上最重要的系统之一三十五年。. 无用的人可以阻挡一个国家的道路，他们可以勇敢地面对社会变革，使社会堕落，将一个国家的愿望变成绝望，甚至改变历史的进程。. 男人是无用的，但根据他们被安置的位置，他们可能有财产。.

我们把无用的人称为现实主义者、实用主义者、和平主义者、改革者、改革者、改革者、知识分子和未来主义者，但一个无用的人实际上不是其中任何一个，只是无用。. 无用性最重要的特征是它总是无用的，并且仍然无用。. 所以一个无用的是完全可预测和可靠的.اگر بیست میلیون نفر در انتخابات ریاست جمهوری به او رای بدهند بی خاصیت است. اگر اغلب کرسی های مجلس شورای اسلامی را در اختیار داشته باشد کماکان بی خاصیت است. اگر شخص اول مملکت باشد باز هم بی خاصیت است. اگر نحقیرش کنند بی خاصیت است. اگر به تمام اصول و پرنسیب هایش تعدی کنند بی خاصیت است. اگر ممنوع الخروجش کنند بی خاصیت است. اگر به تمام یاران و دوستان و خانواده اش هم تعددی کنند باز بی خاصیت است.

مردان بی خاصیت ما مولود زمانه ی خودمان هستند. بی خاصیت های ایرانی را باید فرزندان بحق قرون گذشته ی تاریخ ایران دانست. اگر به چند قرن گذشته ی تاریخ ایران نگاه کنیم، از دورانی که مغول به ایران حمله کرد تا وقوع انقلاب مشروطه، ما به عنوان یک ملت حرفهای بزرگ زدیم و کارهای کوچک کردیم. عمده ی تولیدات ما در این هفتصد-هشتصد سال، بجز روضه خوان و ملا و منبری، شعر و شاعری بوده. 因此，伊朗无用做小事、说大话或者是一个加哈里演说家也就不足为奇了。.

伊斯兰共和国发现了无用男人对弗罗斯特的秘密. مردان بی خاصیتی که حرفهای خوب بزنند یا خوب حرف بزنند بدون اینکه لزوما مزدور و خاین باشند، سرمایه های اجتماعی هستند. 如果一个无用的人有弱点，比如金融或道德败坏，或者是虹膜，那么它除了是一种社会资本外，还被认为是一种政治资本。.

无用的人从来不敢抗议或说不，他们无处不在。. 无用不需要培训和投资. 我们的文化总是产生足够的无用性. 识别这些人并把他们放在不定式上就足够了. 对于可能成为危险源的社会政治运动以及政党和团体来说尤其如此。.

无用不一定是迷信，但他们有一种强烈的迷信，与伊斯兰制度的本质相协调。. 无用的人自己也不知道他们将如何成为事物的头。. همواره دستی از غیب آنها را بر صدر امور می نشاند و بر گردن مخافانشان می زند. بنابر این جای تعجب هم ندارد اگر زمانی تصور کنند که امداد غیبی و دوازده امام و چهارده معصوم پشتیبانشان بود. 伊斯兰共和国识别并施压或恐吓可能以多种方式制造麻烦的活动家。. بنابر این همیشه بی خاصیت ها هستند که به عنوان ناجیان سازمان و افراد آینده نگر و مآل اندیش شناخته می شوند.

بی خاصیت ها بخشی از واقعیت امروز جامعه ایران هستند ولی دردی از دردهای ما دوا نمی کنند. اگر زمانی جامعه ی ایران بخواهد بجای لفاضی و گنده گویی به دستاوردهای حقیقی برسد، باید به دنبال رهبران واقعی بگردد که کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند، اصول و پرنسیب های شناخته شده داشته باشند، و حاضر باشند هزینه های تحولات اجتماعی را بپردازند.