مطلب بامزه ای را دوستی از نوشته های رضا مرادی غیاث آبادی فرستاد که حقیقتا جای تاسف دارد.

از آنجا که گویا این استاد قلابی هم به آخر خط رسیده ، جز معدودی تجزیه طلب کرد و ترک و قلیلی مسلمانان قومگرا دوست دیگری برایش نمانده؛ همین موضوع هم باعث شده، با چنگ و دندان بکوشد تا همین تتمه طرفدارانش را هم از دست ندهد و گاه برای این منظور چیزهای بامزه ای هم می بافد تا قومگرایان را خشنود نگاه دارد. می گوید:

[چشم های دختر داخل تصویر] مرا یاد سرکوب گری های کردان بدست هخامنشیان و بخصوص کورش و داریوش انداخت که به شکل شیوه های دیگر تا امروز ادامه دارد.

کردها، هخامنشیان و رضا مرادی غیاث آبادی

اگر این دکتر قلابی چیزی در چنته داشت مطلبی تا این اندازه ابلهانه منتشر نمی کرد؛ آنهم زمانی که بخوبی می داند ایراندوستان مهملاتش را بررسی می کنند.

بطور خلاصه هیچ گروه قومی به نام کرد پیش از اسلام وجود ندارد که کورش یا داریوش یا هخامنشیان آنها را سرکوب کرده باشند. لغت «کرد» یک لغت جدید است که پس از اسلام مفهوم اتنیکی/قومی یافته و برای آن دسته از اقوام ایرانی که کوچ نشین بودند رایج شد.

پروفسور ولادمیر مینورسکی در دانشنامه اسلام چاپ لیدن:

V. Minorsky, Encyclopedia of Islam: “We thus find that about the period of the Arab conquest a single ethnic term Kurd (plur. Akrād ) was beginning to be applied to an amalgamation of Iranian or iranicised tribes., “Kurds” in Encyclopaedia of Islam”. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2007. Brill Online. accessed 2007.

بنابر این در زمان تهاجم اعراب لغت اتنیکی «کرد» را یافتیم که کاربرد آن به عنوان لغت اتنیکی/قومی آغاز شد و به مجموعه ای از قبایل ایرانی اطلاق شد.

همینطور پروفسور ریچارد فرای می گوید به این لغت در کارنامه اردشیر بابکان هم اشاره شده اما مفهوم قومی ندارد بلکه به تمام کوچ نشینان فارغ از قومیتشان کرد می گفتند. در واقع این لغت پس از اسلام است که مفهوم قومی پیدا کرده.

Richard Frye,”The Golden age of Persia”, Phoneix Press, 1975. Second Impression December 2003. pp 111: “The general designation ‘Kurd’ is found in many Arabic sources, as well as in Pahlavi book on the deeds of Ardashir the first Sassanian ruler, for all nomads no matter whether they were linguistically connected to the Kurds of today or not. The population of Luristan, for example, was considered to be Kurdish, as were tribes in Kuhistan and Baluchis in Kirman”

در واقع هیچ قومی به نام کرد در دوران هخامنشی وجود نداشته که کورش یا داریوش یا دیگری آنها را سرکوب کنند. کردها اقوام ایرانی هستند که کوچ نشین بودند و بعدها این عنوان کوچ نشین مفهوم قومی گرفت. زبان/زبانهای کردی هم از زیرشاخه های پارسی میانه است یعنی از پهلوی مشتق شده و این گروه تا آن زمانی پارسها بودند (پارس قدیم – درباره اقوام ایرانی این مقاله را در آذرگشنسپ بخوانید).

رضا غیاث آبادی به قیمت ایجاد نفرت قومی و تنش میان اقوام ایرانی – آن هم تحت شرایطی که ما ایرانیان در یکی از بدترین دوران تاریخی خودمان هستیم – دروغزنی می کند تا چند نفر تجزیه طلب را گرد خود نگه دارد. به تاریخ یک ملت دروغ می بندد؛ بدترین توهینها را نثار مشاهیر ایران می کند تا چند صباحی بتواند روزگارش را بگذراند.