ה-BBC. תמונת מקור: andyjohnscreative.com

לפי המסמכים שפורסמו אתר האינטרנט של ויטקילייס ממשלת אנגליה, יחד עם סוכנויות הביון, ישראל, ערב הסעודית ואפילו פקיסטן תומכים בפרישה האיראנית. (הפוסט הזה . לראות לאורך כל המאנאבאש). על פי הדיפלומטיה הדיפלומטית של האו ם, בנוסף לתמיכה ישירה, בעלות של מיליוני דולרים, עם שם זכויות האדם וברוב ארגוני זכויות האדם, אין זה מפתיע לדעת שרוב האנשים הפעילים כפעילי זכויות האדם והפרקליט של זכויות אתניות לעצמם . היכן שהם ממומנים.
چند سالی است که بی بی سی، ارگان دولتی کشور انگلستان، بخشی را با نام «ناظران می گویند» در وبسایت فارسی خود ایجاد کرده و عده ای از تجزیه طلبان شناخته شده در آن قلم می زنند. علی رغم اینکه به تلویزیون فارسی بی بی سی دسترسی ندارم؛ اما بی شرمانه ترین و زشت ترین مطالب ضد ایرانی را در همین چند سال از وبسایت بی بی سی فارسی خواندم. کار به جایی رسید که حتی برای تجزیه ایران هم مبنای حقوقی دست و پا کردند؛ در حالی که حقی به نام حق تجزیه طلبی در قالب حق تعیین سرنوشت مطلقا یک دروغ بی شرمانه است. ادامه ی این رویه باعث شد تا من از این ببعد بخشی مجزا در وبلاگم ایجاد کنم تا به تهمتها و جعلیات این نوشته ها بپردازم.

بی بی سی فارسی بارها در وبسایت خود (לדוגמה הנה או הנה) و یا در برنامه های تلویزیونی اش از حقی با نام حق تعیین سرنوشت ملل تا سرحد تجزیه ی ایران دفاع کرده است. درباره اینکه بی بی سی مسئول این مقالات و اظهارنظرها است، پیشتر هم نوشتم. بی بی سی نویسندگان مقالات خودش را دستچین می کند و نظرات مخالف را هم در اغلب موارد حذف کرده و البته مواردی هم بوده که دستکم کامنتها را انتشار داده؛ اما بی تردید مطالبی که توسط این رسانه منتشر می شود نشانگر دیدگاههای آن است. در مورد این هم که حق تعیین سرنوشت به هیچ عنوان به معنای حق تجزیه طلبی یا نقض حاکمیت قانونی یک کشور نیست، پیشتر مفصلا توضیح دادم

امروز مطلبی از سایت بی بی سی منتشر شد که نقض حاکمیت ملی اکراین را توسط قوای روس به شدت محکوم می کند:

…از لحاظ حقوق بین الملل عمومی با توجه به اینکه شبه جزیره کریمه بخشی از کشور اوکراین است، این بخش هیچ حقی برای درخواست الحاق به کشوری دیگر و یا درخواست برگزاری همه پرسی برای تعیین وضعیت حقوقی این منطقه ندارد.
اینکه منطقه کریمه از لحاظ تشکیلات اداری تابع نظام خاصی است، هیچ حقی به این منطقه از مملکت اوکراین برای تصمیم گیری در اموری که جنبه حاکمیتی دارند، نمی دهند.

…”קיומה של שפה המיעוטים האתנית הרוב- או חלק של כל הפעולות לא היתה אפשרות למצוא בסיס במשפט הבינלאומי, לפיה האנשים האלה יכול להגיע אודות הכלל על האזור שלהם להחליט”

המחבר כראוי ומצביע על כך כי ההתנהגות של qldrmabaneh הממלכתית של רוסיה, משאל העם לא חוקי, כי מדינה של אוקראינה, שחלקו נעשה, שם זה אין בסיס משפטי ואין לו המשפטי. במילים אחרות, רוסיה וגם לא שום מדינה אחרת לא סמכינן על הבחירות של מדינה, במערב עם פוני פוליטית–כלומר, באותו המחנה ששייך ה-BBC– فرمان تجزیه یک کشور مستقل را بدهد. اما برای کسانی که ظرف سالهای گذشته برنامه های شبکه تلویزیونی و وبسایت بی بی سی را دنبال کردند و این قبیل مطالب را می خوانند، لاجرم این پرسش پیش می آید که این قوانین بین المللی و حقوقی در طول سالهای اخیر کجا بودند؟ آیا آن زمان که بی بی سی از تجزیه طلبان شناخته شده به عنوان مهمان در برنامه ها یا وبسایت فارسی خود دعوت می کرد، تا برای تجزیه ایران یا به قول خودشان استقلال ملل تحت ستم توجیهات قانونی پیدا کنند، این قوانین تدوین نشده بود یا بی بی سی نمی دانست که دعوت از این افراد مشخصا تجزیه طلب–به عنوان کسانی که جرم بین المللی دارند–و دخالت در امور مربوط به تمامیت ارضی یک کشور دیگر جرم است؟ آیا جز این است که چنین رفتاری را باید نشانگر تزویر دانست؟ آیا آن زمان که مجری برنامه ساز بی بی سی ایران را کشور جعلی خواند، کشوری که دستکم 2500 سال تاریخ مدون دارد و از دستکم 1600 سال پیش به این نام خوانده می شود، حق حاکمیت ملی این کشور مستقل محترم نبود؟ شاید باید یکبار دیگر آن ضرب المثل قدیمی را به یاد بیاوریم که: مرگ خوب است اما برای همسایه.