عمو چرا نمی فهمی؟ این را یک رفیقمان در بالاترین نوشته! جدا چرا ما تحریم کنندگان ارج گذار نظرات مشعشع این عزیزان نیستیم و نمی فهمیم که به قول این دوستمان، اگر یک ملتی با عقرب در افتادند راه کم هزینه و متمدنانه این است که نشیمنگاه مبارک را صرفا به اندازه ی کاناپه تا حوزه ی رای گیری تکان بدهد و برود به نماینده مورد تایید آقا رای بدهد؛ تا ازاین راه به عقرب نفهم نشان دهند که ما تو را نمی خواهیم برو گورت را گم کن!

بعد هم یک دور ترانه ی «سر اومد زمستون، بیامد ملا حسن» را برای خودشان زمزمه کنند؛ چون عنقریب اوضاع معرکه می شود! عقرب هم که اقتضای طبیعتش ایجاب می کند دل نازکی داشته باشد از رای دوستان ناخشنود می شود و دستش می آید که ملت واقعا طرفدارش نیست. جدا چرا ما اینها را نمی فهمیم؟

نمی توان یک اشتباه را با همان طرز تفکری که ایجادش کرده، جبران کرد. –انیشتین

انتخاب احمد جنتی به ریاست مجلس خبرگان، آن هم از جانب کسانی که قرار بود گزینه های بد (در برابر گزینه های بدتر) باشند، موجی از ناامیدی و یا دستکم ناباوری در میان رای دهندگان انتخابات اخیر ایجاد کرد. پذیرش اینکه گروهی از کسانی که به عنوان اصلاح طلب از مردم رای گرفتند به جنتی رای بدهند برای این بخش بزرگ از ایرانیان آسان نیست؛ با اینحال پیش بینی چنین وضعیتی هم ابدا دشوار نبود.

انتخابات در نظام اسلامی کاربرد افیونی دارد و حاکمیت هم این موضوع را طی سی و هفت سال گذشته به فراست دریافته که می تواند با برگزاری نمایش انتخابات و طراحی گزینه های دروغین در انتخابات غیر آزاد و غیر واقعی، رمق اقشار مختلف را بگیرد و جلوی حرکتهای موثر اعتراضی را سد کند.

دوستان بجای ندا!

فرض کنید به یک بیمار سرطانی این امکان داده شود که میان سرطانهای مختلف یکی را انتخاب کند. مثلا به یک بیماری که سرطان خون دارد امکان بدهند سرطان ریه را بجایش انتخاب کند. علی الظاهر این معامله، معامله بدی نباید باشد؛ چون برخی از انواع امراض از انواع دیگر آن بدتر است. مشکل اما زمانی ایجاد می شود که بیمار تصور کند بیماری که جایگزین بیماری اول کرده بخش عمده مشکل اش را حل کرده و نیاز به اقدامات شدید و درمانهای دردناک مانند شیمی درمانی ندارد. این مشابه همان چیزی است که هر بار پس از انتخابات در ایران رخ می دهد.