اگر شما هم تصور می کنید که یک انسان نمی تواند برای چند دهه در شکم یک ماهی زندگی کند؛ چون اساسا شکم ماهی جای زندگی کردن نیست؛ یا اگر تصور کردید یک نفر امام هزار و دویست ساله نمی تواند در چاه باشد و اگر هم کسی بگوید که امامش در چاه است و خود او هم نماینده آن امام غایب است؛ یا احمق است، یا شارلاتان است و یا هر دو؛ شما احتمالا هنوز مشاعرتان را از دست ندادید و عقلتان سر جایش است. و همین موضوع که عقل شما سر جایش است شما را تبدیل به یک تهدید امنیتی برای سران جمهوری اسلامی می کند.
اخیرا یک نفر را در ایران اعدام کردند صرفا به این علت که مدعی شده بود حضرت یونس پدر ژپتو نیست که در شکم ماهی زندگی کند. من هم تصور می کنم حضرت یونس پدر ژپتو نباشد؛ بلکه پدرژپتو داستان پینوکیو بسیار بهتر و جذاب تر از حضرت یونس شخصیت پردازی شده بود و قابل تحمل تر بود.
قصه های بی سر و ته مذهبی صرفا مربوط به آیین اسلام نیست. در مسیحیت و یهودیت به آیات نا مفهوم کتاب مقدس، آیه های تاریک می گویند. در این آیه های تاریک همه نوع ایراداتی دیده می شود، از ایمان به وجود چندین خدا گرفته، تا دستور به تجاوز، قربانی کردن انسان، نسل کشی و نفی آخرت. مسیحیان و یهودیان این آیات را برای مردم عادی نمی خوانند و برای توضیح آنها به ابزاری به نام هرمینیاتیک (Hermeneutic) متوسل می شوند که چیزی شبیه به تفسیر ملایان مسلمان ما یا به قول عامیانه تر «ماله کشی» مسلمین است. این هرمینیاتیک در زمان اشلایرماخر و بعدتر هایدگر و گادامر مفهوم وسیع تری پیدا کرد و به تفسیر هر نوع نوشته و مفهوم تبدیل شد؛ اما کاربرد اولیه ی آن ماله کشی متون مذهبی بود.
حالا تصور کنید اگر مسیحیان و یهودیان هم می خواستند به جای ماله کشی، دیگران را اعدام کنند؛ جهان به چه جای غیر قابل تحملی بدل می شد. جهانی که در آن امثال ولتر اعدام و امثال احمد جنتی و احمد خاتمی تقدیس می شدند. جمهوری اسلامی سی و پنج سال است نشان داده که با یک عقبه ی ایدئولوژیک هزار و چهارصد ساله به دنبال ساختن چنین دنیایی برای ایرانیان است و اگر دستش برسد تعالیمش را به دیگر نقاط جهان هم صادر می کند.
برای مقابله با این حد از حماقت مذهبی هیچ راهی بجز نقد مستقیم و بدون رودربایستی تناقضات دینی وجود ندارد. وقتی کار به آدم کشی برای پدر ژپتو می رسد؛ لب فروبستن و خاموشی صرفا با عنوان احترام به اعتقادات مذهبی مردم، خیانت به وجدان بشری و خیانت به انسانیت است.