اظهارات اخیر علی خامنه ای را در رسانه های ایران می خواندم که گفته بود بزودی تمامی اهداف انقلاب محقق می شود و ملت ایران هم چند هزار برابر دوره پیش از انقلاب در زمان انقلاب دستاورد داشته و در دوره پیش از انقلاب اساسا دستاورد چندانی وجود نداشته.
از طرفی این مصاحبه شاه بخاطرم آمد. مصاحبه زیر دقیقه ۱۳:۲۷ را ببینید که شاه با چه افتخاری به خبرنگار انگلیسی می گوید که در ده سال آینده کشور ایران به وضع کنونی کشور شما خواهد رسید؛ و در بیست و پنج سال آینده یکی از پنج کشور ثروتمند عالم خواهد شد. چه شوق و افتخاری در صورتش موقع گفتن این کلمات موج می زند. ایراندوستی و وطن پرستی را می شود از تک تک این جمله ها احساس کرد. هر کس که با آمار و ارقام اقتصادی سر و کار داشته باشد می داند که ایران به بالاترین رشد اقتصادی جهان رسیده بود و این حرفها تا چه حد راست بود و حقیقت داشت.
اسناد طبقه بندی شده سازمان سیا در زمان کودتای ۲۸ مرداد را که به تازگی از طبقه بندی خارج شده، ارزیابی جالبی درباره شاه ایران دارد. در این سند که در سال ۱۹۵۳ گزارش داده شده درباره شخصیت شاه چنین می خوانید:
B. The Shah
Personality
“The Shah has vivacity, imagination, and wit, tempered with a deep sense of personal dignity and an almost mystical feeling of his mission and duty to Iran. . . The Shah identifies himself strongly with the Iranian Army, considering himself a qualified strategist and tactician. Devoting a great deal of his private fortune on charities, his popularity is now much greater than at his accession. Were he to make himself absolute dictator on the model of his father, the Iranian people . . . would acquiesce, but his attachment to democratic principles prevents such a step” (NIS).3
شخصیت:
شاه دارای سرزندگی و چالاکی، بداعت و فراست است با عزت نفس زیاد که احساس تعهد و وظیفه بسیار عمیقی نسبت به ایران دارد. شاه خودش را به ارتش نزدیک احساس می کند و خود را یک استراتژیست می داند. بخش بزرگی از دارایی های شاه صرف امور خیریه می شود. محبوبیت او امروز خیلی بیشتر از زمانی است که به سلطنت رسید. اگر او می خواست مانند پدرش یک دیکتاتور مطلق شود مردم ایران رضایت می دادند، اما باور او به اصول دموکراتیک مانع از این اقدام شده.
دوستانی که من را می شناسند و در این سالها مطلب من را خوانده اند کمابیش آگاهند که من هیچگاه سلطنت طلب نبودم؛ بعکس همواره از محمدرضا شاه انتقاد کردم؛ اما حرف راست و حرف حق را هم باید گفت.
حالا این آمارها را در سال ۲۰۱۵ درباره بیچاره ترین ممالک جهان نگاه کنید:
این اطلاعات که توسط استیو هنکی، استاد اقتصاد دانشگاه جانز هاپکینز جمع آوری شده رتبه کشورها را بر اساس نرخ بدبختی (misery) نشان می دهد. نرخ بدبختی از مجموع تورم، نرخ بیکاری و نرخ سود بدست می آید و همانطور که معلوم است ایران پنجم است. پانزده سال پس از زمانی که قرار بود ما پنجمین کشور ثروتمند جهان باشیم، پنجمین کشور بدبخت جهان شدیم. چرا علی خامنه ای و مجموعه دستگاه حکومتی ایران خجالت نمی کشند؟
شما چه حوصله ای داری که سر بدیهیات حکومت اسلامی تحقیق می کنید. معلومه که این آخوندها جز احکام بول و غائط چیز دیگری نمی دانند و مملکت رو تبدیل به مسجد و توالت کردند. برو مطلبی بنویس که ملت ازش آگاهی نداشته باشند عزیز جان
نمایش