قرارگاه سایبری سپاه، صلح آمیزترین نقطه دنیا

ابوذر یک سلطنت طلب است که بالای اتاق، درست زیر منبر حاجی چمباتمه زده، برای بار ۱۸ ام در یکروز تایپ می کند: «زنده باد رضا شاه دوم! پاینده باد دودمان پرافتخار پهلوی!» و ادامه می دهد: «ملی منقلی های مصدق السلطنه پیزوری!»

مخاطبش کسی نیست جز داوود که تنها چند متر آنطرفتر با او فاصله دارد و یک مصدقی ضد پهلوی است و ابوذر «شاقلی» را به «شعبان تاجبخش» و «پری بلنده» ارجاع می دهد!

اختلاف سیاسی ابوذر و داوود چند سال است که به این شیوه و گهگاه حتی شدیدتر در شبکه های اجتماعی دنبال می شود و هر دو طرف طرفدارانی هم برای خود دست و پا کردند؛ اما خارج از دنیای سیاست روابط ابوذر و داوود گرم و صمیمانه است.

I learned long ago, never to wrestle with a pig. You both get all dirty, and besides, the pig likes it.

~ George Bernard Shaw

مدتها پیش یاد گرفتم که هیجگاه با یک خوک کشتی نگیرم. اگر با یک خوک کشتی بگیرید هر دو کثیف می شوید و خوک از اینکار لذت می برد.

The reasonable man adapts himself to the world: the unreasonable one persists in trying to adapt the world to himself. Therefore all progress depends on the unreasonable man.

~ George Bernard Shaw

فرد معقول خودش را با جهان وفق می دهد اما شخص نا معقول پافشاری می کند تا جهان را مطابق میل خودش درآورد. از این جهت تمام پیشرفت های جهان وابسته به شخص نامعقول/گردن ناگذار است!

اظهارات اخیر علی خامنه ای را در رسانه های ایران می خواندم که گفته بود بزودی تمامی اهداف انقلاب محقق می شود و ملت ایران هم چند هزار برابر دوره پیش از انقلاب در زمان انقلاب دستاورد داشته و در دوره پیش از انقلاب اساسا دستاورد چندانی وجود نداشته.

از طرفی این مصاحبه شاه بخاطرم آمد. مصاحبه زیر دقیقه ۱۳:۲۷ را ببینید که شاه با چه افتخاری به خبرنگار انگلیسی می گوید که در ده سال آینده کشور ایران به وضع کنونی کشور شما خواهد رسید؛ و در بیست و پنج سال آینده یکی از پنج کشور ثروتمند عالم خواهد شد. چه شوق و افتخاری در صورتش موقع گفتن این کلمات موج می زند. ایراندوستی و وطن پرستی را می شود از تک تک این جمله ها احساس کرد. هر کس که با آمار و ارقام اقتصادی سر و کار داشته باشد می داند که ایران به بالاترین رشد اقتصادی جهان رسیده بود و این حرفها تا چه حد راست بود و حقیقت داشت.

امام خامنه ای در پاسارگاد.

امام خامنه ای (ع) در حدیث دغلین می فرمایند: من دو چیز را پیش از مرگ برای شما به امانت می گذارم (مدیونید اگر فکر کنید آقا قصد مردن دارد!): اول سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و اوباش وابسته است که تا نابودی ایران دست از سرتان برندارند و دومی گسترش نادانی و جهالت در همه ی عرصه ها است که از ملزومات اسلام و نظام است؛ مادامی که به این دو ریسمان بیاویزید، خودی محسوب شده و از خشم نظام در امان هستید.

حضرت برای بهتر روشن شدن قضیه، پان ترک ها را مثال می زنند که به هر دو ریسمان آویزان شده اند و هم از توبره سپاه می خورند و هم تا فیها خالدون در حماقت و جهالت فرو رفتند و چون واجد هر دو شرایط هستند، آزادانه فراکسیون صد تایی ترکی به مجلس می فرستند و خودشان هم در استادیوم تراختور هارای هارای زیادی می کنند و هر چه هم خسارت به اموال عمومی وارد می کنند و فحاشی می کنند کسی کاری به کارشان ندارد.

طب سنتی، شیادی علمی، در دانشگاه های ایران.

نقل است که مصریان باستان فراعنه را پرستش می کردند و فراعنه خدایان را پرستش می کردند. ظاهرا هیچکدام از دو گروه هم با اعتقادات گروه دیگر مشکلی نداشت؛ چون فراعنه به پرستش خدایان ادامه می دادند و مصریان هم کماکان آویزان همان فراعنه بودند!

امام خامنه ای (ع)، رهبر عظیم المرتبه ی جهان اسلام، اخیرا چندین بار بر اهمیت جایگزینی طب مدرن با طب سنتی تاکیدات موکد فرمودند.

خود آقا به همراه رفقا و اهل و عیال و منزل وقتی جایی شان درد می گیرد به خرج ملت به حاذق ترین اطبا و پزشکان رجوع می کنند؛ اما امروز که ملت ایران در اثر رهبری داهیانه روحانیت به انواع و اقسام بیماری ها و مرض ها دچار شده و بالاترین آمار رشد سرطان در جهان را دارد، باید با نعناع و شنبلیله و گل گاوزبان درمان کند!

عمو چرا نمی فهمی؟ این را یک رفیقمان در بالاترین نوشته! جدا چرا ما تحریم کنندگان ارج گذار نظرات مشعشع این عزیزان نیستیم و نمی فهمیم که به قول این دوستمان، اگر یک ملتی با عقرب در افتادند راه کم هزینه و متمدنانه این است که نشیمنگاه مبارک را صرفا به اندازه ی کاناپه تا حوزه ی رای گیری تکان بدهد و برود به نماینده مورد تایید آقا رای بدهد؛ تا ازاین راه به عقرب نفهم نشان دهند که ما تو را نمی خواهیم برو گورت را گم کن!

بعد هم یک دور ترانه ی «سر اومد زمستون، بیامد ملا حسن» را برای خودشان زمزمه کنند؛ چون عنقریب اوضاع معرکه می شود! عقرب هم که اقتضای طبیعتش ایجاب می کند دل نازکی داشته باشد از رای دوستان ناخشنود می شود و دستش می آید که ملت واقعا طرفدارش نیست. جدا چرا ما اینها را نمی فهمیم؟

از برکات انقلاب یکی هم این بود که ما هنوز ندانستیم باید به این مضحکه ی اسلامی بخندیم یا برایش گریه کنیم. به گمانم اگر داخل باشید باید بیشتر گریه کنید و اگر ببرون آمده باشید بخندید؛ ولی احوط آن است که هر دو کار را با هم بکنید!

اخیرا امام خامنه ای (ع)، جانشین خدا و نماینده امام زمان، چنین افاضه فرمودند که انگلیسی زبان علم نیست و غلط کرده اگر کس گفته زبان علم است. از آنجا که خود حضرت مانند الباقی ائمه و پیامبران بی سواد است و چیزی بارش نیست، طرفدارانی جاهل تر از خودش هم دنباله ی این حرفها را گرفتند. تا این لحظه قرار شده عربی جایگزین انگلیسی شود و مقالات (کدام مقالات؟!) را هم فارسی بنویسند.

دوستان بجای ندا!

فرض کنید به یک بیمار سرطانی این امکان داده شود که میان سرطانهای مختلف یکی را انتخاب کند. مثلا به یک بیماری که سرطان خون دارد امکان بدهند سرطان ریه را بجایش انتخاب کند. علی الظاهر این معامله، معامله بدی نباید باشد؛ چون برخی از انواع امراض از انواع دیگر آن بدتر است. مشکل اما زمانی ایجاد می شود که بیمار تصور کند بیماری که جایگزین بیماری اول کرده بخش عمده مشکل اش را حل کرده و نیاز به اقدامات شدید و درمانهای دردناک مانند شیمی درمانی ندارد. این مشابه همان چیزی است که هر بار پس از انتخابات در ایران رخ می دهد.

محمد مختاری را آنطور که از اسلام ناب انقلابی محمدی سراغ داریم، در کمال ناجوانمردی با دستان و چشمان بسته شده بدون اینکه کوچکترین امکان دفاع داشته باشد، به دستور مراجع تقلید شیعه خفه کردند.

امروز مطلبی را در فیس بوک سعید بشیرتاش دیدم که نحوه ی کشتن محمد مختاری، شاعر و نویسنده و دبیر کانون نویسندگان، در قتل های زنجیره را توصیف کرده بود؛ متوجه شدم تعدادی از آمران و قاتلین قتل های زنجیره ای در فهرست انتخاباتی اصلاح طلبان معرفی شده اند. از اینرو لازم دیدم برای ثبت در تاریخ هم که شده مطلبی را بنویسم.

در طول نه سالی که وبلاگ نویسی کردم چه آن یک سالی که در ابتدا ایران بودم و در بلاگفا می نوشتم، چه بعدتر که به آمریکا آمد هیچگاه از مختاری ننوشتم. محمد مختاری را از کودکی می شناختم. آقای مختاری شوهر عمه ی من بود (شوهر دختر عمه که ما عمه صدا می کردیم).

محمد مختاری که من می شناختم شخصیت آرام و متواضعی داشت. از آن دسته آدمهایی بود که کوچک و بزرگ، پیر و جوان جذب مهربانی و فروتنی اش می شدند. زمانی که ایشان کشته شد من چهارده – پانزده ساله بودم بنابر این آشنایی با آرا و نظراتش نداشتم که هیچگاه بخواهم مطلبی درباره اش بنویسم. علاوه بر آن امروز هم که هفده سال از رفتن مختاری می گذرد من بیشتر به مختاری که عضوی از خانواده ما بود قرابت دارم تا مختاری شاعر و نویسنده ی نامدار.

اما موضوعی که می خواهم اشاره کنم و باید برای آینده درس عبرتی بشود دلیل کشته شدن آقای مختاری است.

از نقی (ع) روایت می کنند که به حضرت شمقدر (ص)، شتر باوفای خود و رییس جمهور محبوب و مردمی ولایت نقی، امر فرمود: پارسیان را به بیگاری بگیرید؛ مالیاتشان را افزایش دهید؛ زن و بچه شان به کنیزی و نوکری ببرید و چماقی هم در ماتحتشان فرو کنید!

شمقدر عرض کرد: یابن رسولالا! ما که فقط پولهایشان را می خواهیم بقیه مخلفاتش برای چیست؟ حضرت با استناد به علم لدنی خود فرمودند در این حکم تدبیری است که من دانم و تو ندانی!

برابر با آمارهای رسمی فقط چیزی در حدود دویست تا سیصد هزار نفر کارتن خواب در تهران وجود دارد حیات و موت این جماعت با زباله ها درآمیخته. شاید حتی چنگیز هم گمان نمی کرد بتوان چنین بلایی بر سر یک ملت آورد.

فرض کنید آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، امروز ادعا می کرد که چنان بلایی سر ایرانی ها آورده که در خیابانهای برلین به گدایی افتادند! در صورت چنین رخدادی احتمالا ملت همیشه در صحنه و همیشه در فیس بوک (اخیرا تلگرام) مقداری فحش ریز و درشت حواله دولت آلمان و تاریخ و فرهنگ آلمانی می کردند و دستکم بصورت مجازی خدمت خانم صدر اعظم می رسیدند. اگر اوباما هم همین ادعا را درباره گدایی ایرانیان در خیابانهای واشینگتن دی سی عنوان می کرد مردم همان عکس العمل را نشان می دادند؛ با اینحال این موضوع را هم در نظر می گرفتند که ملت های آمریکا یا آلمان در موضع برتری نسبت به ایرانیان قرار دارند و امروز با اتکا به برتری های اقتصادی و صنعتی خود ما را تحقیر می کنند. اما این ادعا را نه آلمانی ها نه آمریکایی ها که عربستان سعودی عنوان کرده است.

روح الله توانا. منبع تصویر: executioniniran.blogspot.com

قاعده ای در حقوق بین الملل و در قوانین جزایی تقریبا تمام ملل وجود دارد که به آن قاعده ی برابری در برابر قانون (equality before the law) می گویند. این موضوع همچنین در بند هفتم اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح شده که جمهوری اسلامی هم از امضا کنندگان است. بر پایه این قاعده تمامی افراد در برابر قانون برابر هستند.

روایات مسلمانان از پیشوایان دینی شان هم چنین حکایت دارد که آنها قاعده برابری در برابر قانون را به رسمیت می شناختند. مثلا یک روایات معروف از امام علی، امام اول شیعیان، حکایت از این دارد که او در دوران خلافت و زمانی که در یک دعوای حقوقی در برابر شخصی یهودی بر سر مالکیت یک زره جنگی قرار گرفت؛ حاضر شد در موضع برابر با شاکی بنشیند و به حکم دادگاه، که رای به نفع طرف مقابل داد، گردن گذارد. یا مثلا روایت است که پیامبر اسلام حاضر شد در برابر شخصی که ادعا می کرد به اشتباه او را شلاق زده، تازیانه بخورد. قصد من در اینجا تحقیق درباره درستی یا نادرستی این روایات نیست؛ بلکه صرفا عقاید دینی مسلمانان را مد نظر قرار می دهم.

موسوی امروز و موسوی سالهای دور.

مطلبی که اخیرا چند جا خواندم؛ اینکه آیا ما باید با ادامه ی حبس غیرقانونی موسوی مخالفت کنیم؟ آیا ما کسانی که هیچ چیز طلایی در خمینی و دورانش ندیدیم؛ ما گروهی که به اصل و فرع نظام اسلامی اعتقاد نداریم و در توهم اصلاح آن هم نیستیم؛ موظفیم از حقوق رهبران اصلاحات دفاع کنیم؟ آیا زمانی که مهدی خزعلی — شخصی که می گوید به اصل نظام معتقد است — بازداشت غیرقانونی می شود و با رفتار غیر عقلانی برای دعوت به کاندیداتوری اکبر هاشمی موضوع اعتصاب غذا — که آخرین دستاویز یک زندانی بی دفاع است برای اینکه شاید به قیمت جانش به اولیه ترین حقوقش دست یابد — را برای اهداف تبلیغاتی گروهی تبدیل به جوک می کند؛ ما باید با این حبس غیر قانونی مخالفت کنیم یا به واسطه عمل نادرست خزعلی و در همراهی با نظام اسلامی برای خود او جوک بسازیم و پیوندش را به بالاترین بفرستیم؟

برای اینکه بدانیم مردم یک کشور چه اندازه نزد رهبران آن حرمت دارند؛ لازم نیست که شناخت عمیقی از اوضاع آن کشور داشته باشیم. گاهی حتی دیدن چند تصویر ساده از خواندن صدها صفحه مقاله گویاتر است.

اگر به مجالسی که رهبر جمهوری اسلامی در آن حضور دارد دقت کنیم، شخص خامنه ای همواره بر روی مبل راحتی جلوس کرده و باقی مدعوین در کنار یا در مقابل رهبر جمهوری اسلامی و بر روی زمین نشسته اند.

حضرت آیت الله ایرانشناس، برادر بزرگتر امام خامنه ای، در میانه تصویر. تصویر در قلمرو عموم است. منبع تصویر: mashreghnews.ir

محمود احمدی نژاد، رییس جمهور منصوب مقام عظمای ولایت، طی حکمی اخوی سید خراسانی را به ریاست بنیاد ایرانشناسی منصوب کرد. احمدی نژاد در ارتباط با این انتصاب شایسته اظهار کرد: حضرت آیت الله خامنه ای صاحب تالیفات عدیده ای در حوزه ی ایرانشناسی هستند که از جمله آنها می توان به نقش فقه جعفری در دوران پیش از اسلام و چگونه با پای راست وارد ایرانشناسی شویم اشاره کرد. وی با اشاره به رابطه ی منطقی جناب اخوی و شقیقه و تخصص ملایان و حضرت ایشان در همه ی زمینه ها قول داد: قرار است ریاست جدید سازمان برای آشنایی بیشتر با مقوله ایرانشناسی، چند جلد رمان تاریخی ترجمه ذبیح الله منصوری و یک دوره تاریخ ده هزار ساله ی ایران نوشته عبدالعظیم رضایی هم بخواند. احمدی نژاد البته اشاره نکرد، چگونه در چند روز باقی مانده از دوران ریاستش برای چند دوره ی آینده مملکت هم حکم صادر می کند.