Bbc. 图像源: andyjohnscreative.com

根据公布的文件 维基解密网站 英国政府，以及美国、以色列、沙特，甚至巴基斯坦情报机构，都负责支持伊朗的分裂。 (此条目 看到他的所有资源。). 据《世界外交》报道，除了直接支持外，中央情报局还以人权和大多数人权组织的名义花费了数百万美元，因此，知道许多自称人权活动家和族裔权利活动家的人从哪里获得资金也就不足为奇了.
几年来，英国广播公司（BBC）在其波斯语网站上创建了一个名为"观察家说"的版块，一些著名的分离主义者在写上这一部分。. 尽管没有访问BBC波斯语电视，我读了最厚颜无耻和最丑陋的反伊朗材料在BBC波斯语网站。. 这项工作甚至为伊朗的解体建立了法律依据，而以自决权形式分离的权利绝对是无耻的谎言。. 这个过程的继续导致我从现在起在我的博客上创建一个单独的部分，以解决这些著作的指控和假。.

بی بی سی فارسی بارها در وبسایت خود (برای نمونه 这里 或 这里) و یا در برنامه های تلویزیونی اش از حقی با نام حق تعیین سرنوشت ملل تا سرحد تجزیه ی ایران دفاع کرده است. درباره اینکه بی بی سی مسئول این مقالات و اظهارنظرها است، پیشتر هم نوشتم. بی بی سی نویسندگان مقالات خودش را دستچین می کند و نظرات مخالف را هم در اغلب موارد حذف کرده و البته مواردی هم بوده که دستکم کامنتها را انتشار داده؛ اما بی تردید مطالبی که توسط این رسانه منتشر می شود نشانگر دیدگاههای آن است. در مورد این هم که حق تعیین سرنوشت به هیچ عنوان به معنای حق تجزیه طلبی یا نقض حاکمیت قانونی یک کشور نیست، پیشتر مفصلا توضیح دادم

امروز مطلبی از سایت بی بی سی منتشر شد که نقض حاکمیت ملی اکراین را توسط قوای روس به شدت محکوم می کند:

…از لحاظ حقوق بین الملل عمومی با توجه به اینکه شبه جزیره کریمه بخشی از کشور اوکراین است، این بخش هیچ حقی برای درخواست الحاق به کشوری دیگر و یا درخواست برگزاری همه پرسی برای تعیین وضعیت حقوقی این منطقه ندارد.
اینکه منطقه کریمه از لحاظ تشکیلات اداری تابع نظام خاصی است، هیچ حقی به این منطقه از مملکت اوکراین برای تصمیم گیری در اموری که جنبه حاکمیتی دارند، نمی دهند.

…”وجود اقلیت و یا اکثریت قومی-زبانی در یک بخش از هر مملکتی نمی تواند مبنایی در حقوق بین الملل پیدا کند که به موجب آن این افراد بتوانند درباره حاکمیت بر منطقه خود تصمیم بگیرند”

نویسنده به درستی اشاره می کند که رفتار قلدرمآبانه ی دولت روسیه و همه پرسی غیرقانونی که برای تجزیه کشور اکراین، در بخشی از آن انجام شده، هیچ مبنای قانونی و حقوقی ندارد. به عبارت دیگر نه روسیه و نه هیچ کشور دیگری نمی تواند با اتکا به انتخابات در بخشی از یک کشور و برای تسویه حساب سیاسی با غرب–یعنی همان اردوگاهی که بی بی سی به آن تعلق دارد– فرمان تجزیه یک کشور مستقل را بدهد. اما برای کسانی که ظرف سالهای گذشته برنامه های شبکه تلویزیونی و وبسایت بی بی سی را دنبال کردند و این قبیل مطالب را می خوانند، لاجرم این پرسش پیش می آید که این قوانین بین المللی و حقوقی در طول سالهای اخیر کجا بودند؟ آیا آن زمان که بی بی سی از تجزیه طلبان شناخته شده به عنوان مهمان در برنامه ها یا وبسایت فارسی خود دعوت می کرد، تا برای تجزیه ایران یا به قول خودشان استقلال ملل تحت ستم توجیهات قانونی پیدا کنند، این قوانین تدوین نشده بود یا بی بی سی نمی دانست که دعوت از این افراد مشخصا تجزیه طلب–به عنوان کسانی که جرم بین المللی دارند–و دخالت در امور مربوط به تمامیت ارضی یک کشور دیگر جرم است؟ آیا جز این است که چنین رفتاری را باید نشانگر تزویر دانست؟ آیا آن زمان که مجری برنامه ساز بی بی سی ایران را کشور جعلی خواند، کشوری که دستکم 2500 سال تاریخ مدون دارد و از دستکم 1600 سال پیش به این نام خوانده می شود، حق حاکمیت ملی این کشور مستقل محترم نبود؟ شاید باید یکبار دیگر آن ضرب المثل قدیمی را به یاد بیاوریم که: مرگ خوب است اما برای همسایه.