مهدی ملکی.

سرور مهدی ملکی، هموند سازمان جوانان حزب پان ایرانیست، روز گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و به همراه کتابها و لوازم شخصی اش به مکان نا معلومی انتقال داده شد. متاسفانه این چندمین بار است که از زمان ریاست جمهوری حسن روحانی، اخبار بازداشت ها و حبس غیرقانونی فعالین سیاسی و ملی گرایان در فضای مجازی منتشر می شود.

مهدی ملکی نه جرم و عمل خلافی مرتکب شده که مستوجب بازداشت شبانه وی باشد و نه اساسا بازداشت یک شهروند — در ایران یا در هر نقطه ی جهان — بدون مقدمات و حکم قانونی میسر است. مع الاسف نهادهای اطلاعاتی و امنیتی ایران در این زمینه خودسرانه نقض قانون می کنند. بدیهی است دولت آقای روحانی باید پاسخگویی این بی عدالتی ها و بی قانونی ارگانهای زیر مجموعه ی خود باشد. خواستار آزادی سریع و بی قید و شرط مهدی ملکی هستیم.

چند هفته پیش، یک خبرنگار اسراییلی از جواد ظریف درباره وضعیت مجید توکلی، زندانی جنبش دانشجویی، پرسید که او در پاسخ گفت اصلا توکلی را نمی شناسد. عدم آشنایی آقای وزیر با توکلی موجی از واکنشهای اعتراضی وبلاگنویسان را دربر داشت؛ تا جایی که ظریف مجبور شد موضوع را تماما انکار کند.

ابوالفضل عابدینی روزنامه نگار و عضو حزب پان ایرانیست است، که به جرم تبلیغ علیه نظام، به گذرندان دوازده سال زندان محکوم شد. اوایل او را در زندان اهواز نگهداری می کردند. در آن دوره چندین بار توسط مسئولین زندان و زندانیان تجزیه طلب عرب مورد ضرب و جرح قرار گرفت؛ تا اینکه با تلاشهای بسیار در سال 89 به زندان اوین در تهران منتقل شد.

سال گذشته اتفاقی در بند 350 اوین رخ داد که زندگی برخی زندانیان سیاسی آن بند و از جمله ابوالفضل عابدینی هم تحت الشعاع قرار گرفت. ماجرا مربوط به مرگ یک وبلاگنویس جوان از قشر زحمتکش جامعه — مانند خود ابوالفضل — است که توسط مسئولین زندان شکنجه شد و پس از آزار و اذیت فراوان او را کشتند. نام این وبلاگنویس ستار بهشتی بود و بجز وبلاگنویسی و ابراز عقایدش جرم دیگری نداشت. بهشتی شکنجه شد و زیر شکنجه رفت. بر خلاف پیشبینی قاتلین، جامعه واکنش شدیدی به این یک مورد نشان داد؛ و اگرچه در جمهوری اسلامی چیزی به نام آبرو وجود ندارد؛ قتل ستار بهشتی نهایتا به ضرر نظام تمام شد.

במשך זמן מה, שקלתי דיון קצר בתקשורת החזותית.- הייתי כותב האזנה זרה ואת הסכנות של מונופולים בתחום המידע עד שאתמול נתקלתי במאמר ברדיו זאהנה שבו יוחסו האשמות שקריות ולא נכונות למפלגה הפאן-איראנית, ולכן אמשיך לנסות לנתח בקצרה את המצב התקשורתי הנוכחי. ,כדי להגיב לטענות של התקשורת ההולנדית.

אולי היום שבו נאומה של המלכה נחרץ, 'BBC' מתחיל לשדר תוכנית טלוויזיה, מעטים היו מנחשים שהיא תהפוך לאחת התקשורת המשפיעות ביותר בשפה הפרסית תוך זמן קצר.. איש אינו יכול להתעלם מהמוניטין ומהתפקיד הבולט של ה-BBC בעיצוב ההתפתחויות ההרסניות ברובן של העשורים האחרונים, ובמיוחד פרוץ המהפכה האסלאמית.; אלא אותם אנשים שגידלו את הדברים האלה היטב , הם מפנים אצבע מאשימה כלפי מקרים אלה. ,הקהל העיקרי הוא התוכניות האלה, ושוב הן מזכירות לנו כלי תקשורת כמו ה-BBC בסיכון של מיליוני ליש"ט. (ולא מתוך נדיבות. ) השקעה בבניית תוכניות פרסיות , התנהגותה של החברה האיראנית מדויקת הרבה יותר מכפי שהאיראנים יודעים. סוגיה זו, תוך התחשבות במשרה הפנויה של התקשורת המקומית העצמאית, יוצרת מעין מעמד של מונופול תקשורתי עבור חברות אלה, ובעת הצורך, יכולה לאפשר להן לשמש למטרות ולתחבולות הפוליטיות של ממשלותיהן הנעימות..

وقتی دستگاه قضایی یک مملکت را افکار عمومی بگرداند نتیجه فاجعه خواهد شد. وقتی توده ی مردم بخواهند حکم گناهکاری یا بیگناهی بدهند آنوقت هرج و مرج همه جا را می گیرد .متاسفانه اغلب هم میهنان ما از دموکراسی که صرفا یک شیوه ی حکومتی است, تعریف درستی ندارند و حد و مرزش را هم نمی شناسند. اغلب تصورشان بر این است که اگر عموم مردم بر تصمیمی اجماع داشتند آنوقت حتما آن تصمیم مشروعیت پیدا می کند چون نشات گرفته از اصول دموکراتیک است. بر خلاف باور این گروه، دستگاه داوری در هر کشور باید کاملا مستقل بوده و گردانندگان آن هم افراد مستقل با صلاحیتهای لازم شغلی باشند و همینطور تنها در صورتی میتوان عملکرد چنین نهادی را توجیه نمود که در تصمیم گیریها به کل از هر نوع فشاری چه از جانب مراکز قدرت و چه افکار عمومی بدور بماند.

همه ی ما می دانیم که دستگاه قضایی کشور ما در مواجه با فعالین سیاسی چنین وضعی را ندارد؛ احکام غیر عادلانه ای که برای زندانیان می دهند؛ حکمهای حبس و اعدام که برای سیاسیون صادر کردند؛ همه وهمه افکار عمومی را به وضعیت محاکمات قضایی حساس کرده است. از طرف دیگر ما مردمی هستیم که دستکم بیش از دیگر ملتها در مواجه با رویدادها احساسی برخورد می کنیم و به پیامدهای رفتارهای غیر عقلانی خود پروا نداریم و از آن بدتر از گذشته خودمان عبرت نمیگیریم تمام آنچه که دستکم در طول یکصد سال گذشته بر سرمان آمده ناشی از همین برخوردهای احساسی و عدم عقلانیت در بزنگاههای تاریخی است.امروز هم متاسفانه به یکی از همان مقاطع حساس رسیدیم .شرایط داخلی میهمنمان هر روز بدتر می شود هر روز زیر تیغ تهدیدات جدید خارجی قرار می گیریم و هنوز هم احتمال حمله ی نظامی به وجود دارد ,خطر فروپاشی و تجزیه از جانب گروههای داخلی با حمایت بیگانگان ,کشور را تهدید می کند و به طور کلی در یکی از بدترین دوران تاریخی خودمان هستیم.