ناشناس گفت:

شما از اینکه موجود کامل وجود ندارد نتیجه گرفتید خدا نیست موجود هست شدس خدا هستی این دو از هم جداس

مسلم گفت:

حالا نتیجه گرفتی که خدا وجود ندارد .خب که چی ؟چقدر می گیری و این اراجیف رو می نویسی ؟ مثلا فرض کن که همه ی مردم دنیا هم احمق شدند و به عدم وجود خدا باورمند شدند خب به تو چه می رسد؟منکر خدا و پیامبران و…به دنیایی دیگر هم اعتقاد نخواهد داشت .پس هدف شما واقعا چیست؟پس به چه امیدی زنده هستید.حتما شناخت خالق با برهان و عقل صرف امکان پذیر نیست.شناخت او قلب طاهر می خواهد که با دلهایی که پر از شهوت وکینه و کثافت است هیچ وقت شناخته نخواهد شد.شما هم به همین راه پوچ ادامه بده.وقتی روحی که به ان اعتقاد نداری به حلقومت رسید ،آنوقت معلوم می شود خدا هست یا نیست.ولی ما با همین اعتقاد زیبای به خدا زندگی می کنیم و به خاطر اعتقاد به او هر چند تخیلی به زعم شما سعی می کنیم حداقل به کسی تجاوز نکنیم و دروغ نگونیم و مانند شما دنبال منافع مادی نباشیم.شما هم همین طور ادامه بده.گرچه ادامه زندگی برای کسی که به خدا و اخرت اعتقاد ندارد ،عاقلانه نیست و باید مثل صادق هدایت به زندگی خود پایان دهد.خودتان را دار بزنید چون به اعتقادشما اخرتی نیست و خدایی نیست و شما پس از مرگ به اعتقاد خودتان پودر خواهید شد.هر چند می دانم کسی که واقعا به پوچی رسیده باشد به زندگیش خاتمه می دهد.ولی شما را ساپرت می کنند تا برای اینکه چند صباح دنیا خوب بچرید،برایشان خوش رقصی کنید.فراموش نکنید خداباور به خدادعوت می کند چون اعتقاد دارد وجود داردولی شما به بی خدایی دعوت می کنیدکه چه بشود؟؟؟؟

فرحان گفت:

باسلام چند نکته رو اجازه بدین ذکر کنم:اولا قیاس برهان صدیقین ملاصدرا با دیگر براهینی که ذکر کردین عبث است به این علت که برهان ملاصدرا به دنبال حرکت از ذهن به عین نیست که ایراد انتزاعی بودن مفهوم کمال یا کامل از جهت انتزاعی بودنش عینیت نداشته و ندارد(اگرچه همین سخن هم که چون مفهوم الف مفهوم الف است و الف انتزاعیست مفهوم انتزاعی عینیت ندارد درش بحث هست چون خلط بین مفهوم و مصداق رخ داده)بلکه مفروضات برهان صدیقین و اصولا برهان صدیقین ملاصدرا بدهیاتند سخن ملاصدرا اینست که چون وجود وجودست بالذات موجود هم خواهد بود زیرا نمیتوان آن وجود نامید اما معدوم زیرا لازمه ان مساوی بودن مفهوم وجود با مفهوم عدمست که باطل عقلاییست فتامل?
دوما در پایان نقد براهینی اقامه کردید دال بر رد وجود حق تعالی اولین برهان شما در مقدمه دوم و سومش بحث هست زیرا خلط بین مفهوم و مصداق رخ داده.
برهان دوم شما مقدمه دومش قائم بر اینست چون خدا خیر خواه محضست و قادر و عالم پس باید جهانی بدون شر می آفرید اما در جهان شر هست و این شر با صفات مذکور در تناقضست پس خدا موجود نیست ولی هی تند نروید جناب زیرا مقدمه دوم شما باید سه در موردش اثبات شود
یک)خیر محض بودن در تناقض با صدور شر است که این باطلست زیرا چه بسا همین خیر محض برای ثبوت خیری شری را صادر کند چون خیر محضست مثلا به شخص بیمار داروی تلخ میخورانند داروی تلخ شریست که جاری مجرای خیری به اسم سلامتیست پس تا این شر محقق نشود آن خیر محقق نخواهد شد پس الان اثبات یک چیز دیگر هم به عهده شماست اینکه اثبات کنید هیچ شری مطلاقا به خیر نمی انجامد(خواهشا اثباتش کنید حتما)شر در تناقض با خیر نسبی بودن است نه خیر محض.
دو)اصولا الشر ماهو؟ لم هو؟ وگرنه بدون تعریف مشخص و یک دید درست نسبت به مقوله شر اگر سخن بگویید مغالطه موضوع مبهم خواهد بود
سه)آیا شر عرضی عالم مادیست یا ذاتی آن

اگر این سه مسئله پیرامون شر پاسخ داده شود میبینید که مقدمه دوم شما اشتباست.

سوما ما برهانی خدمت شما عرض میکنیم بدیع:

پیش فرض: هیچ معدومی واجب الوجود نیست(قضیه قضیه ای صادقه و بدیهیست اما جهت تنبیه عقل عرض شود که معدوم یعنی فاقد وجود ولی واجب الوجود یعنی واجد وجود پس نسبت مصداق معدوم و واجب الوجود در بین نسب اربعه تباینست)

ادعا ملاحده:واجب الوجود معدومست(اگر این قضیه قضیه ای صادق باشد لازم می آید عکس مستوی آن نیز صادق باشد)
عکس مستوی موجبه جزئیه: بعضی معدوم ها واجب الوجودند(عکس مستوی در تناقض با پیش فرض بدیهی ماست که قضیه ای صادقه و بدیهیست و همچنین سالبه کلیه،پس عکس مستوی کاذبست)
عکس مستوی که کاذبست نشان میدهد قضیه مورد ادعای ملاحده کاذبست(چون عکس مستویش کاذب بود)
حال که واجب الوجود معدومست کاذبست نقیض آن یعنی واجب الوجود موجودست قطعا صادقست در غیر این صورت اجماع نقیضین رخ داده که باطل و محال عقلاییست

والسلام