شهر مسجد سلیمان.

اگر شما در شهر لس آنجلس جرمی را مرتکب شده باشید، برای رهایی از زندان باید بطور متوسط بیست هزار دلار (برابر با شصت میلیون تومان در ایران) وثیقه بپردازید. طبیعتا این وثیقه برای جرایم سبک تر، کمتر و برای جرایم سنگین تر مانند قتل، بیشتر است. در شهر نیویورک هم اوضاع به همین منوال است و وثیقه ها از 500 دلار آمریکا و بیشتر است. یک گزارش مربوط به سال جاری از میزان وثیقه های سنگین در دادگاههای نیویورک حکایت دارد. بنابر این گزارش اغلب شهروندان نیویورکی قادر به تامین وثیقه های سنگین دادگاهها نیستند. این گزارش برای نمونه به شخصی به نام خاویر هرناندز اشاره می کند که مرتکب قتل شده و به آدمکشی و فرار از صحنه با خودرو متهم است. دادگاه برای رهایی هرناندز میزان صد هزار دلار پول نقد یا دویست هزار دلار وثیقه غیر نقدی تعیین کرده که البته او توانایی پرداخت این مبلغ را ندارد. در شهر پاریس فرانسه هم وثیقه دادگاهها سنگین است. مثلا یک گزارش در رویترز از شخصی می گوید که مرتکب شیادی شده و تعداد سیصد هزار سیلیکون های کاشت سینه ی غیر استاندارد فروخته و جان تعداد زیادی را در سراسر جهان به خطر انداخته. دادگاه برای این شخص میزان صد هزار یورو (برابر با 136000$ آمریکا) وثیقه تعیین کرده و چون متهم وثیقه مورد نیاز را تسلیم نکرده مجددا بازداشت شده.

موسوی امروز و موسوی سالهای دور.

مطلبی که اخیرا چند جا خواندم؛ اینکه آیا ما باید با ادامه ی حبس غیرقانونی موسوی مخالفت کنیم؟ آیا ما کسانی که هیچ چیز طلایی در خمینی و دورانش ندیدیم؛ ما گروهی که به اصل و فرع نظام اسلامی اعتقاد نداریم و در توهم اصلاح آن هم نیستیم؛ موظفیم از حقوق رهبران اصلاحات دفاع کنیم؟ آیا زمانی که مهدی خزعلی — شخصی که می گوید به اصل نظام معتقد است — بازداشت غیرقانونی می شود و با رفتار غیر عقلانی برای دعوت به کاندیداتوری اکبر هاشمی موضوع اعتصاب غذا — که آخرین دستاویز یک زندانی بی دفاع است برای اینکه شاید به قیمت جانش به اولیه ترین حقوقش دست یابد — را برای اهداف تبلیغاتی گروهی تبدیل به جوک می کند؛ ما باید با این حبس غیر قانونی مخالفت کنیم یا به واسطه عمل نادرست خزعلی و در همراهی با نظام اسلامی برای خود او جوک بسازیم و پیوندش را به بالاترین بفرستیم؟

مهدی ملکی.

سرور مهدی ملکی، هموند سازمان جوانان حزب پان ایرانیست، روز گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و به همراه کتابها و لوازم شخصی اش به مکان نا معلومی انتقال داده شد. متاسفانه این چندمین بار است که از زمان ریاست جمهوری حسن روحانی، اخبار بازداشت ها و حبس غیرقانونی فعالین سیاسی و ملی گرایان در فضای مجازی منتشر می شود.

مهدی ملکی نه جرم و عمل خلافی مرتکب شده که مستوجب بازداشت شبانه وی باشد و نه اساسا بازداشت یک شهروند — در ایران یا در هر نقطه ی جهان — بدون مقدمات و حکم قانونی میسر است. مع الاسف نهادهای اطلاعاتی و امنیتی ایران در این زمینه خودسرانه نقض قانون می کنند. بدیهی است دولت آقای روحانی باید پاسخگویی این بی عدالتی ها و بی قانونی ارگانهای زیر مجموعه ی خود باشد. خواستار آزادی سریع و بی قید و شرط مهدی ملکی هستیم.

چند هفته پیش، یک خبرنگار اسراییلی از جواد ظریف درباره وضعیت مجید توکلی، زندانی جنبش دانشجویی، پرسید که او در پاسخ گفت اصلا توکلی را نمی شناسد. عدم آشنایی آقای وزیر با توکلی موجی از واکنشهای اعتراضی وبلاگنویسان را دربر داشت؛ تا جایی که ظریف مجبور شد موضوع را تماما انکار کند.

محمد جواد ظریف و لوران فابیوس.

توافقنامه اتمی جمهوری اسلامی و کشورهای غربی تحت شرایطی امضا شده که دو طرف معاهده خود را پیروز آن دانستند. غربی ها از بابت اینکه بدون حمله ی نظامی جلوی دستیابی ایران به تسلیحات اتمی را گرفتند، شادمانند و جمهوری اسلامی هم مسرور است که برنامه ی اتمی اش تماما برچیده نشده، بخشی از دارایی هایش آزاد شده و تاسیسات هسته ای اش هم کماکان برجای می ماند. اما بازندگان و برندگان واقعی این توافق چه کسانی هستند؟

بطور کلی غرب به رهبری آمریکا را باید بزرگترین برنده این توافق دانست. غربی ها هیچ امتیاز واقعی به ایران ندادند؛ مگر امتیازاتی که همه ی کشورهای جهان بطور طبیعی از آن برخوردارند–مانند حق دسترسی به دارایی های ملی یا تجارت خارجی. و در ازای چیزی که ندادند؛ امتیازات بزرگی دریافت کردند که از جمله آنها دسترسی مستمر به تمام تاسیسات اتمی ایران فراتر از پروتکل های ان پی تی، تعلیق پیشرفت در برنامه اتمی و از بین بردن دخایر اورانیوم بیست درصد ایران است–که بالقوه می توانست به ساخت سلاح اتمی منجر شود. همه ی این دستاوردها بدون شلیک حتی یک گلوله و با کمترین هزینه بدست آمده.

برای اینکه بدانیم مردم یک کشور چه اندازه نزد رهبران آن حرمت دارند؛ لازم نیست که شناخت عمیقی از اوضاع آن کشور داشته باشیم. گاهی حتی دیدن چند تصویر ساده از خواندن صدها صفحه مقاله گویاتر است.

اگر به مجالسی که رهبر جمهوری اسلامی در آن حضور دارد دقت کنیم، شخص خامنه ای همواره بر روی مبل راحتی جلوس کرده و باقی مدعوین در کنار یا در مقابل رهبر جمهوری اسلامی و بر روی زمین نشسته اند.

شلدون ادلسون، میلیاردر یهودی آمریکایی.

شلدون ادلسون، میلیاردر یهودی آمریکایی، معتقد است که ایران باید بمباران اتمی شود.

آقای ادلسون، یک یهودی آمریکایی و صاحب تعدادی قمارخانه در شهر لاس وگاس آمریکا است، که به عنوان دوازدهمین مرد ثروتمند جهان و سومین مرد ثروتمند آمریکا شهرت دارد. ادلسون از حامیان اصلی حزب جمهوریخواه آمریکا محسوب می شود.

ادلسون در انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا میلیونها دلار در حمایت از میت رامنی و برای شکست دادن پرزیدنت اوباما، رییس جمهور آمریکا، هزینه کرد. وی اخیرا در جمع دانشجویان یهودی دانشگاه یشوا در نیویورک و در حالی که انگار او تصمیم گیرنده ی اتمی است، در پاسخ به پرسشی درباره تعامل آمریکا با دولت جدید ایران چنین اظهار کرد

خدای هندی. تصویر در قلمرو عمومی.

هندیان احتمالا بیش از هر ملت دیگر خدایان متعدد دارند. چند سال پیش یک قاضی هندی دو تن از این خدایان به نامهای رام و هامونا را به دادگاه احضار کرد. دادگاه برای تعیین مالکیت یک قطعه زمین برگزار شده بود که از یک سو شخصی مدعی مالکیت آن زمین بود و از سوی دیگر این دو خدا را مالک حقیقی آن می خواندند. از آنجا که خدایان یک طرف دعوای حقوقی بودند؛ قاضی برای هر دو نفر احضاریه نوشت و چون نشانی معلوم نداشتند، مطابق قانون، احضاریه دادگاه را در مطبوعات محلی منتشر کردند. علی القاعده اگر کسی یا چیزی (در اینجا دو خدای باستانی) مدعی مالکیت مالی باشد، حتما باید بتواند در دادگاه حاضر شود و ادله قانونی هم ارایه دهد.

احمد خاتمی، امام جمعه تهران.

احمد خاتمی، امام جمعه تهران، معتقد است که اگر جمهوری اسلامی مشکل برنامه اتمی را حل کند، غرب خواستار تساوی زن و مرد در ایران خواهد شد. پذیرش چنین خواسته بی شرمانه ای بدین معنا است که خاتمی و رفقایش با آن چند قلاده ضعیفه ای که برای عمل جفت کشی و تولید مثل در اندرونی نگه می دارند، حقوق برابر داشته باشند؛ که هیچ مسلمان متشرعی چنین ننگ بزرگی را نمی پذیرد.

از آنجا که برابری زن و مرد تنها خواسته ی نامشروع و غیر انسانی غربی ها نیست، در زیر ما چند پیشنهاد بی ناموسی دیگر که غربی ها ممکن است به جمهوری اسلامی بدهند را فهرست می کنیم تا خاتمی یادش نرود در نماز جمعه بعدی به آگاهی امت اسلام برساند.

گفتگوی امانپور و روحانی.

سایتهای دیلی بیست و وال ستریت جورنال به همراه وبسایت اسراییلی جروزلم پست در مطالبی که اخیرا منتشر کردند، حسن روحانی رییس جمهور ایران را انکار کننده ی هولوکاست خواندند. در نوشته ی دلی بیست تصویری از روحانی منتشر شده که در آن دست خود را برای هوادارانش تکان می دهد، اما تصویر را طوری انتخاب کردند تا سلام نازیها در دوران آلمان هیتلری القا شود.

وال ستریت جورنال هم ادعا کرده که هولوکاست یا نسل کشی یهودیان صرفا در ترجمه مصاحبه تایید شده و نه در گفته های حسن روحانی.

یک آخوند مهربان.

زبان فارسی نو یا فارسی کنونی، از زمان رواج آن در دوران پس از اسلام، کمابیش تعدادی واژگان را دردرون خودش نگاه داشته. تعدادی از این واژه ها در دوران پس از اسلام از زبان عربی به این زبان آمد و در دوران معاصر هم تعدادی واژه تازه ساخته شد و یا از دنیای غرب وارد شد. با اینحال این واقعیت که ما هنوز می توانیم آثار کلاسیک ادبیات ایران مانند شاهنامه فردوسی یا گرشاسبنامه اسدی توسی را پس از هزار سال و بیشتر بخوانیم و بفهمیم؛ نشان می دهد که تغییرات چند قرن گذشته اندک بوده و تاثیر چندانی بر واژگان زبان ما نداشته.

یادم می آید وقتی برای نخستین بار در آمریکا به یک رستوران ایرانی رفته بودم و از مهماندار فارسی زبان پرسیدم که سرویسهایتان کجاست؟ متوجه نشد که منظور من چیست. معلوم شد این لغت زمانی در ایران رایج شده که این شخص در ایران نبوده. ما برای مستراح یا توالت لغات زیادی ساختیم و در همین چند دهه ی گذشته از خلا و دست به آب و مستراح و مبال و آبریز به دستشویی و سرویس یا سرویس بهداشتی رسیدیم. علت این تغییر مکرر واژگان این است که چون خود لغت به محل کثیفی اشاره داشته، واژه هم پس از یک دوره مفهوم زشتی بخود گرفته و کثیف شده به همین علت هم جای خودش را به واژه ی دیگر داده؛ اما در مورد سایر لغات این اتفاق نمی افتد. مثلا ما تخت و کلاه و دفتر را قرنهاست که در واژگان روزانه مان بکار می گیریم و لغتی جایگزین آنها نشده.

نتانیاهو برای همه چیز ایران را متهم می کند. منبع تصویر: knowyourmeme.com

امروز 76 نفر از نمایندگان سنای آمریکا در نامه ای به اوباما خواستار تشدید تحریمها بر اقتصاد ایران شدند. این نامه که پیش از تعطیلات تابستانی سنا فرستاده می شود، به معنی تایید تحریمهای جدید کنگره است که دو روز پیش در مجلس نمایندگان این کشور تصویب شده و نیازمند تایید سنا بود. تحریمهای جدید تقریبا تمام تجارت خارجی ایران و صادرات نفت را هدف می گیرند تا درآمد نفتی ایران عملا به صفر برسد.

تحریمهای اقتصادی — که مطابق قوانین بین المللی، مجازات جمعی و جنایت جنگی محسوب می شوند — صرفا زندگی روزمره و آسایش مردم را تحت تاثیر قرار نداده و در مواردی حتی به مرگ شهروندان ایرانی انجامیده. تحریمها به همراه ناکارآمدی و بی لیاقتی مدیران داخلی، هزینه ی زندگی و درمان در ایران را به صورت سرسام آوری افزایش داده تا جایی که بسیاری از ایرانیان از تامین مایحتاج و نیازهای اولیه خود بازماندند. این تحریمها در حوزه هایی اعمال می شود که هیچ ارتباط منطقی با برنامه اتمی ایران ندارند؛ اما فشار سنگینی را بر مردم عادی وارد می کند. هدف از اعمال این تحریمها، علاوه بر متوقف کردن برنامه اتمی ایران، افزایش نارضایتی عمومی و جلوگیری از سرمایه گذاری ایران در حوزه هایی است که آمریکایی ها و شرکای اسراییلی شان نمی پسندند.

ابوالفضل عابدینی روزنامه نگار و عضو حزب پان ایرانیست است، که به جرم تبلیغ علیه نظام، به گذرندان دوازده سال زندان محکوم شد. اوایل او را در زندان اهواز نگهداری می کردند. در آن دوره چندین بار توسط مسئولین زندان و زندانیان تجزیه طلب عرب مورد ضرب و جرح قرار گرفت؛ تا اینکه با تلاشهای بسیار در سال 89 به زندان اوین در تهران منتقل شد.

سال گذشته اتفاقی در بند 350 اوین رخ داد که زندگی برخی زندانیان سیاسی آن بند و از جمله ابوالفضل عابدینی هم تحت الشعاع قرار گرفت. ماجرا مربوط به مرگ یک وبلاگنویس جوان از قشر زحمتکش جامعه — مانند خود ابوالفضل — است که توسط مسئولین زندان شکنجه شد و پس از آزار و اذیت فراوان او را کشتند. نام این وبلاگنویس ستار بهشتی بود و بجز وبلاگنویسی و ابراز عقایدش جرم دیگری نداشت. بهشتی شکنجه شد و زیر شکنجه رفت. بر خلاف پیشبینی قاتلین، جامعه واکنش شدیدی به این یک مورد نشان داد؛ و اگرچه در جمهوری اسلامی چیزی به نام آبرو وجود ندارد؛ قتل ستار بهشتی نهایتا به ضرر نظام تمام شد.

حضرت آیت الله ایرانشناس، برادر بزرگتر امام خامنه ای، در میانه تصویر. تصویر در قلمرو عموم است. منبع تصویر: mashreghnews.ir

محمود احمدی نژاد، رییس جمهور منصوب مقام عظمای ولایت، طی حکمی اخوی سید خراسانی را به ریاست بنیاد ایرانشناسی منصوب کرد. احمدی نژاد در ارتباط با این انتصاب شایسته اظهار کرد: حضرت آیت الله خامنه ای صاحب تالیفات عدیده ای در حوزه ی ایرانشناسی هستند که از جمله آنها می توان به نقش فقه جعفری در دوران پیش از اسلام و چگونه با پای راست وارد ایرانشناسی شویم اشاره کرد. وی با اشاره به رابطه ی منطقی جناب اخوی و شقیقه و تخصص ملایان و حضرت ایشان در همه ی زمینه ها قول داد: قرار است ریاست جدید سازمان برای آشنایی بیشتر با مقوله ایرانشناسی، چند جلد رمان تاریخی ترجمه ذبیح الله منصوری و یک دوره تاریخ ده هزار ساله ی ایران نوشته عبدالعظیم رضایی هم بخواند. احمدی نژاد البته اشاره نکرد، چگونه در چند روز باقی مانده از دوران ریاستش برای چند دوره ی آینده مملکت هم حکم صادر می کند.

خبر انتشار یافته در سایت بی بی سی.

سایت خبری بی بی سی فارسی در یک اقدام کم سابقه عنوان آذربایجان ایران را به آذربایجان جنوبی جعل کرد. در گزارشی که وبسایت بی بی سی فارسی درباره گروهی از تجزیه طلبان آذربایجان ایران منتشر کرده؛ از آنها با عنوان فعالان سیاسی و از گروه آنها هم با نام حرکت نوین بیداری ملی آذربایجان جنوبی یاد می کند.

نخست باید دانست که این افراد فعال سیاسی نیستند و رسما تجزیه طلب هستند. همانطور که جندالله هم گروه تروریستی است و اعضای فعال سیاسی نیستند. اگرچه ممکن است جندالله شاخه ی سیاسی هم داشته باشد؛ هیچگاه از آنها با عنوان فعال سیاسی یاد نمی شود. چون مشخصا فعالیت این گروه مجرمانه و نامشروع است؛ نمی توان از این عنوان برایشان استفاده کرد. گروه «یئنی گاموح» هم برای خودش کشوری خیالی در درون مرزهای ایران ایجاد کرده و برای آن پرچم، سرود ملی و محدوده قلمروی سیاسی تعیین شده که مصداق بارز تجزیه طلبی است. مطابق قوانین بین المللی (مشخصا اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری به عنوان رکن قضایی سازمان ملل متحد) تجزیه طلبی در زمره ی شنیع ترین جرایم در میان تمام ملل محسوب می شود و این افراد هم در صورت اثبات جرم تجزیه طلبی — یعنی اثبات وابستگی به گروهک یئنی گاموح — مرتکب جرایم بسیار سنگینی شدند که باید مطابق قوانین داخلی ایران با آنها برخورد شود. پس عنوان فعال سیاسی برای انتشار اخبار اعضای این گروه از اساس نادرست است. از این گذشته رسالت خبرنگاری ایجاب می کرد که در متن خبر از بکاربردن ادبیات و واژگان نادرست و مناقشه برانگیز خودداری شود. همانطور که بی بی سی مجاز نیست نام خلیج فارس را فی المثل به خلیج ع ر ب ی جعل کند تا خبری درباره یک تیم فوتبال اماراتی در لیگ آن کشور منتشر کند؛ این رسانه نمی تواند نام بخشی از مملکت ما را جعل کند تا خبر تجزیه طلبان آذربایجانی را بنویسد. عنوان آذربایجان جنوبی مربوط به ادبیات تجزیه طلبان است و این عنوان به همراه ملی خواندن آن بار سیاسی مشخص دارد. اگر لازم بود توضیحی برای عنوان «یئنی گاموح» در لید یا عنوان خبر آورده شود؛ این توضیح یا بدل می توانست «گروه جدایی طلب آذربایجانی» باشد.

تصویر فتوشاپی نتانیاهو که خط قرمز ایران را بر روی بمب کارتونی مجموعه لونی تونز در سازمان ملل ترسیم می کند. منبع تصویر: العربیه.

جان بولتون، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل و یکی از مسببین حمله نظامی به عراق، معتقد است که: «اسراییل باید دیروز به ایران حمله می کرد.» احتمالا منظور از این عبارت این باشد که اسراییل همین حالا هم ضرر زیادی از بابت عدم حمله نظامی متحمل شده. سخنان بولتون در حالی منتشر شد که چند روز پیش بنیامین نتانیاهو هم در مصاحبه با تلویزیون سی بی اس هشدار داده بود، ایران تنها چند هفته با خط قرمز مشهور او فاصله دارد. ماجرای خط قرمز نتانیاهو مربوط به تقریبا یک سال پیش است که در جریان سخنرانی سالانه اش در سازمان ملل، تصویر یک بمب (مشابه بمب های سری کارتونهای لونی تونز) را به سازمان ملل برده بود و برای تعیین محدوده غنی سازی اورانیوم، بر روی این بمب خط قرمزی ترسیم کرد. مطابق خط قرمز آقای نتانیاهو، ایران باید برای رسیدن به سلاح اتمی، 250 کیلوگرم اورانیوم بیست درصد در اختیار داشته باشد تا هر زمان خواست بتواند آن را به میزان بالاتر غنی سازی کند و در نهایت خرج مورد نیاز برای ساخت یک سلاح را فراهم کند. نتانیاهو تهدید کرده بود که اجازه نخواهد داد ایران به این نقطه برسد. حالا پس از یک سال نتانیاهو دیروز گفت که ایران به این نقطه نزدیک شده و در حال حاضر 190 کیلوگرم اورانیوم در اختیار دارد و ظرف فقط چند هفته از مرز 250 کیلوگرم عبور خواهد کرد و به این شیوه تلویحا ایران را تهدید به حمله نظامی کرد: «ایران باید بداند، به آنها اجازه داده نخواهد شد از این خط قرمر عبور کنند.»